img125

125

9. Wprowadzenie do syn tak tycznego rozpoznawania obrazów

obraz P

podobrazy

podobrazy

Rys. 9.2. Graf dekompozycji obrazu na elementy składowe

składowe

pierwotne

między składowymi pierwotnymi. Relacja ta to konkatenacja (doklejenie) kolejnego elementu. Rozważmy przykładowo zbiór obrazów przedstawiony na rysunku 9.3. Jeśli założymy, że zbiór składowych pierwotnych jest określony jak na rysunku 9.4, to obraz pierwszy możemy opisać ciągiem abcd (startując z punktu zaznaczonego kółkiem i poruszając się wzdłuż konturu zgodnie z ruchem wskazówek zegara), obraz drugi - aabccd = a²6c²d, trzeci - aaabcccd = a³bc³d. Ogólnie klasę takich obrazów (zauważmy, że jest to zbiór nieskończony!) opiszemy prostą formułą w postaci ciągu a^kbc^kd, k > 0. Tak zdefiniowana formuła definiuje zbiór prostokątów, których jeden bok ma długość jednostkową. Ogólniejszą klasę - zbiór prostokątów opiszemy formułą a^kb^mc^kd^m} k, m > 0, a klasę kwadratów opiszemy ciągiem a^kb^kc^kd^k.

Językt ciągowe służą do opisu i rozpoznawania pojedynczych (niejednokrotnie bardzo złożonych) obiektów obrazu. Klasycznymi przykładami takich języków są: języki oparte na kodach łańcuchowych (Freemana [14,15]),