img161

161

I ^J Imax * ^a "9

*"0 "    ^< 7 ^qf0

|^<ł»7^''S^r    fl.4.41)

Z rysunku 1.60 wynika, że dla w miarę dokładnej aproksymacji sygnału przetwarzanego (dla zapewnienia du2ej wartości odstępu sygnał - błąd kwantowania) konieczne jest, by wysokość impulsu była mała względem amplitudy sygnału, 2a/q »1. Nierówność (1.4.41) potwierdza zatem fakt, że w modulacji OM częstotliwość próbkowania powinna być znacznie większa od częstotliwości sygnału, t_Q » f_g.

Efekt obcinania krzywizny może pojawiać się także w przetwornikach różnicowych o większej liczbie przedziałów kwantowania. Unikniemy go, jeżeli maksymalna szybkość zmian sygnału przetwarzanego |x|_MAX nie będzie przekraczać maksymalnej szybkości narastania sygnału aproksymacyjnego

i^łUx ■ ^ITT^ * 7 ^(M-^{1)q f}o

W praktyce efekt obcinania krzywizny jest do zaniedbania ze względu na znaczną możliwą szybkość narastania sygnału aproksymującego w przetworniku DPCM.

Zajmiemy się teraz wyznaczeniem wielkości średniokwadratowego błędu kwantowania (odtworzenia) próbek dla modulacji DM. Z ęgólnej zależności (1.4.32) wiemy, że błąd kwantowania próbki jest równy błędowi kwantowania poprawki predykcji

^xi - ^xi * -*1

Błąd kwantowania poprawki predykcji nie może być większy co do modułu od q/2

W modulacji DM szerokość przedziału kwantowania q jest z konieczności bardzo mała w stosunku do przetwarzanych wartości, a więc podobnie jak w modulacji PCM możemy przyjąć, że rozkład wartości błędu kwantowania w