img192

192

punktów wyznaczamy na podstawie przecięć kierunków wykreślotych na stoliku lut za pomocą wykreślonych kierunków i odłożonych na nich odległości, pMilerzocych w terenie tachimetrycznie dalmierzem zwyczajnym lub autoredukcy^aym, a w szczególnych przypadkach bezpośrednio taśmą, Wysokości obliczamy na podstawie pomierzonych kątów pionowych i odległości pomlerzoEyoh w terenie jak poprzednio lub graficznie na stoliku. Przy zastosowaniu urządzeń tachimetryoznych autoredukcyjnych mierzymy wprost różnicę wysokości pomiędzy stolikiem i wyznaczamy punktem.

Zasadniczą cechą prac stolikowych jest więc równoczesne wykonywanie w terenie pomiarów, obliczeń i rysunku, przy czym praoe obliczeniowe zredukowane są do minimum.

Obecnie metoda stolikowa stosowana jest częściowo w topografii, geologii, jak również w pewnych przypadkach przy pomiarach terenów górskich lub zalesionych jako uzupełnienie żdjęć, które nie mogą być opracowane fotogrametrycznie*

•Do pomiarów stolikowych, służą: stolik mierniczy, kierownica, łata i taśma oraz następujące przyrządy pomocnicze: busola, pionowaik, libela stolikowa, suwak tachometryczny, poćziałfca transwersalna, przybory kreślarskie i parasol*

konstrukcję stolika mierniczego wyjaśnia rysunek 201* Kierownica (rys. 202} służy do wykreślenia kierunków przymocowaną linią na desce stolikowej oraz dc pomiaru odległości i kątów pionowych, Jest to przyrząd zbliżony budową do teodolitu o zakresie działania dostosowanego do metody Zdjęć. Zakres użytkowania przyrządów pomocniczych jest znany. Ha stoliku wykonuje się szereg graficznych rozwiązań dis wyznaczenia poziomego rzutu punktu, czy zespołów punktów (rys. 203). Graficznie wykonane ua stoli-