img192 (8)

192

punktów wyznaczamy na podstawie przecięć kierunków wykreślottfch na stoliku lub na pomocą wykreślonych kierunków i odłożonych na nich odległości, pomierzonych w terenie tuchimetrycznie dalmierzem zwyczajnym lub autoredukcy^aym, a w szczególnych, przypadkach bezpośrednio taśmą, Wysokości obliczamy na podstawie pomierzonych kątów pionowych i odległości pomierzonych w terenie jBk poprzednio lub graficznie ta stoliku. Przy zastosowaniu urządzeń fcachimetryoznych autoredukcyjnych mierzymy wprost różnicę wysokości pomiędzy stolikiem i wyznaczany punktem.

fcaBad&iczą cechą prac stolikowych jest więc równoazesne wykonywanie w terenie pomiarów, obliczeń i rysunku, przy czym praoe obliczeniowe zredukowane są do minimum.

Obecnie metoda stolikowa stosowana jest częściowo w topografii, geologii, jaic również w pewnych przypadkach przy pomiarach terenów górskich luo zalesionych jako uzupełnienie zdjęć, które nie mogą być opracowane t ot ogra me t rycz nie»

■Do pomiarów stolikowyok służą: stolik mierniczy, kierownica, łata i taśma oraz następujące przyrządy pomocnicze: busola, pionormik, libela stolikowa, suwak tachlastryczny, poćzlałka transwersalna, przybory kreślarskie i parasol.

konstrukcję stolika mierniczego wyjaśnia rysunek 201. Kierowałoś (rys. 202} służy do wykreślenia kierunków przymocowaną linią na desce stolikowej oraz dc pomiaru odległości i kątów pionowych. Jest to przyrząd zbliżony budową do teodolitu o zakresie działania dostosowanage do metody zdjęć. Zakres użytkowania przyrządów pomocniczych jest znany, Ha stoliku wykonuje się szereg graficznych rozwiązań dis wyznaczenia poziomego rzutu punktu, czy zespołów punktów (rys. 203). Graficznie wykonane ua stoli-