8955899150

192

5.8.S.2. Metody wyznaczania relatywnych kosztów wytwarzania

Na podstawie analizy metod wyznaczania kosztów wytwarzania [36, 79, 133, 137, 140, 142, 143, 159, 177] wyróżniono cztery najbardziej odpowiednie metody do zastosowania w tworzeniu uporządkowanych rodzin konstrukcji:

1)    metoda obiektów elementarnych (ze szczególnym uwzględnieniem programu HKB),

2)    metoda z zastosowaniem podobieństwa konstrukcyjnego (Kostenwachstumsgestze [137. 142)),

3)    metoda z zastosowaniem symulacji procesów technologicznych CAM,

4)    metoda uproszczona.

Koszty wytwarzania w wyróżnionych metodach okreilane są na podstawie ilościowych cech konstrukcyjnych y\

Metoda obiektów elementarnych polega na wyróżnieniu części elementu, którym przypisuje się operacje technologiczne. Na podstawie obiektów elementarnych konstrukcyjno -technologicznych oraz normatywów określa się koszty wytwarzania kolejnych obiektów elementarnych, tworząc ostatecznie model kosztów wytwarzania elementu A*'. Programem

stosowanym do obliczania kosztów wytwarzania i bazującym na obiektach elementarnych jest program HKB (pełna nazwa: Program zur HcrstcllKostenBerechnung von Technischcn Systcmen ) opracowany w szwajcarskiej firmie Mirakon. Program daje możliwość szybkiej analizy kosztów wytwarzania elementów geometrycznie podobnych ko‘*, tworząc dla nich okna dialogowe obiektów elementarnych, nazywane „maskami".

Metoda i zastosowaniem podobieństwa konstrukcyjnego polega na wyznaczaniu kosztów wytwarzania ko*' z wykorzystaniem kosztów wytwarzania konstrukcji wzorcowej ko’’ oraz

relatywnych kosztów wytwarzania określonych w funkcji podobieństwa wymiarów przedstawionym w rozdz 5.7.2. Metoda została opisana w pracach [137, 142], Relatywne koszty rk*^J;(» = l,iz) określane są w funkcji liczby podobieństwa wymiarów <pj',

koszty wytwarzania dla nowej konstrukcji__ ko*'

koszty wytwarzania dla konstrukcji wzorcowej ko?

gdzie: rk‘‘- liczba podobieństwa kosztów wytwarzania (dla konstrukcji identycznych z

konstrukcją wzorcową rk? = 1).

<p,i - liczba podobieństwa wymiaru, (rozdz. 5.7.2).

Zgodnie z podziałem na zbiory konstrukcji o podobieństwie całkowitym i połowicznym, przedstawionym w rozdz. 5.7.2, stosowane są dwa modele wyznaczania relatywnych kosztów

wytwarzania A? i A*'.

Model kosztów A? dla zbioru konstrukcji o podobieństwie całkowitym «p*';(1 = l.lz,) = ęp'* jest określony zależnością [133]

rlc* -a, 9,’ +a, •9^,+a, -9, +-2-,    (5.130)

9.

gdzie: «p. » —,

s - seryjność wytwarzania.

Podstawą obliczenia stałych aj, a* są koszty konstrukcji wzorcowej:

(5.131)

(5.132) (5133)

]T kosztów konstrukcji wzorcowej zalezne od wzrostu 9'

ko*¹ ~    "

£ kosztów konstrukcji wzorcowej zalezne od wzrostu «p*

ko?

£ kosztów konstrukcji wzorcowej zalezne od wzrostu 9,

ko*'

(5 134)

]T kosztów stałych konstrukcji wzorcowej ko?

Wszelkie koszty niezależne od cech konstrukcyjnjch ujmowane są w kosztach stałych. Stale a_Jp a₂, a_u ao, mogą być obliczane na podstawie kosztów odpowiadających konstrukcji wzorcowej, tablica 5 8.8 (133].

Tablica 5.8.8

Tablica wyznaczania stałych aj, a₂, al 1 a*, na podstawie kosztów odpowiadąjąc>ch konstrukcji

wzorcowej

Nr	Karty w/ruUj«c i 9;	Kmity €t	Kcuty wzrattajtre 1 9,	Koiny iljłe	Prarbieg op*r»cji
0 1 2 J 4 5					Konry nineniło«e Toc/mw crv*n*t TocTcmc łmętiw W«n*nic Tocicmc »t»9<yp< <ń.v.i>winK
	Z^k°i‘	w	w	!«»?	ko?
	%	a - I^k°L ko?	a. 2^ ^1 ko:-		«1 •H.J
	* kol-			“* ko|-

Model kosztów A)¹ dla zbioru konstrukcji o podobieństwie połowicznym określony jest

zależnością

(5.135)