204
D4. Wybrane pojęcia teorii języków drzewowych i grafowych
Na przykład, krawędzie typu: „znajduje się na lewo od” i „znajduje się na prawo od” są semantycznie równoważne. W tak określonym zbiorze T wprowadzamy relację liniowego porządku
r = {Ti, • ■ • ,7t I Ti < • < 7*}-
Następnie na zbiór krawędzi F nakładamy następujący warunek: dla każdego v 6 V: jeśli istnieje (u, A, w) € E, to nie istnieje (u, 7, z) 6 E taka, że X = 7 i nie istnieje (z,/?,u) 6 E, taka, że A = /?_1.
Niech scena P składająca się z n obiektów Ki,..., K„, których położenie jest opisane przez współrzędne kartezjańskie (*i,yi),..., (x„,yn) będzie reprezentowana przez graf EDG g. Wierzchołek v, € g odpowiadający obiektowi Ii$ nazywamy S-wierzchołkiem jeśli(2)
(xs,ys) - min{min{(xi,yj)}}, i,j = l,...,n.
Vj x•
Graf EDG H = (V, E, E, I', <j>) nazywamy zindeksowanym, krawędzio-wo-jednoznacznym grafem (grafem IE - ang. Indexed Edge-unambiguous Graph) [36], jeśli:
1) T i E mają własności opisane powyżej;
2) zbiór wierzchołków V jest zindeksowany według następujących reguł:
a) 5-wierzchołek - vo indeksujemy przez 1,
b) indeksujemy wszystkie wierzchołki przyległe do vo zgodnie z relacją < w zbiorze etykiet krawędzi łączących v0 z wierzchołkami przyległymi; indeksacji dokonujemy w porządku rosnącym i = 2,3,... ,k pamiętając, że każdą krawędź wchodzącą do Vo traktujemy jako krawędź odwrotną wychodzącą z vo;
c) kolejno wybieramy wierzchołki zindeksowane i — 2,3,..., k i indeksujemy wierzchołki przyległe do nich, które do tej pory nie zostały zindeksowane;
d) powtarzamy punkt c), aż zindeksujemy wszystkie wierzchołki;
(2) Tak zdefiniowany S-wierecholek odpowiada „obiektowi obrazu, umieszczonemu najniżej z lewej strony". Czasem wygodnie jest przyjąć inną regułę np. „najwyżej umieszczonemu, górnemu obiektowi obrazu". Istotą pojęcia 5-wierzcholka jest, aby dało się go w jednoznaczny sposób określić.