205
xn = —1 Jest wartością sygnału kluczującego x(t) w n-tym takcie [nT, (n*l)T). Przebieg fazy chwilowej r*n(t) sygnału FSK zawiera dwa składni* ki,: ( «0 ♦ xpA<d)t - wynikający z aktualnej częstotliwości chwilowej oraz n-1 n-1
-nAc*»Txn ♦ AcoT xr = AaoT ^ xr“xn b?d0cy skumulowaną odchyłką ze r=0 r=0
wszystkich poprzednich taktów. Obrazowo można powiedzieć, że sygnał FSK z ciągłą fazą Jest sygnałem "z pamięcią", gdyż na Jego przebieg wpływa nie tylko wartość sygnału cyfrowego w danym takcie, ale i we wszystkich poprzednich.
Potwierdzimy teraz formalnie, że sygnał (1.5.16) Jest rzeczywiście sygnałem FSK z ciągłą fazą. Jego częstotliwość chwilowa w n-tym’takcie wynosi
dPn(t)
ui(t) « —g-j— = u>0 ♦ xnAu> * UI0 — A to
i Jest równa jednej z częstotliwości znamiennych, zależnie od stanu znamiennego sygnału modulującego w tym właśnie takcie.
Sprawdzamy ciągłość fazy sygnału (1.5.16) w momentach znamiennych. Na początku taktu [nT, (n+l)T) faza chwilowa wynosi
n-1
P_(nT) » co nT AcoT x„ r=0
a na końcu taktu poprzedniego [(n-l)T, nT)
n-2
rn-l<"T>
* ( u>0 ♦ xn_^Aco)nT - (n-l)AcoTxn_^ ♦ AcoT xf *
r=o' n-2
r«o
Stwierdzamy zatem, że warunek ciągłości fazy Jest rzeczywiście spełniony.
Wyznaczenie widma gęstości mocy procesu (1.5.16) Jest bardzo żmudnym zadaniem rachunkowym, właśnie ze względu na Jego pamięciowy charakter. Postępuje się w sposób podobny. Jak przy analizie widmowej kluczowania ASK czy FSK z nieciągłą fazą: znajduje się najpierw funkcję korelacji wł&snej, uśrednia się ją po czasie i wyznacza transformatę Fouriera. Szczegóły rozwiązania można znaleźć w pracy [7]. Ograniczymy się jedynie do przedstawienia wyników końcowych i tylko dla przypadku ogólnego, gdy