img236

256

tiltearoi picBtyai są wyrobiska prowadzone po charakterystycznej warstwie geologicznej* gdzie jej strop lub spąg daje prowadzenie w płaszczyźnie pionowej, liogą Dne być prowadzone również *r złożu lub w skale płonę j bez warstwy prowadzącej, bardziej skomplikowane są przebitki proYJadzone po łuku. Do przebitek złożonych zaliczany drążenie szybów, ich objazdy i prze kopy.

Podstawową osnową geodezyjną w powyższych wyrobiskach etanowi cięć po— ligonizacyjna i niwelacyjna, Z jej punktów korzysta się przy pracach geodezyjnych zwanych zadawaniem kierunku prowadzenia wyrobiska.

6,3.1, Zadawanie kierunków

VJ geodezyjnych ozynnościaoh zadawania Kierunku wyróżnia się wyznaczanie kierunku v płaszczyźnie poziomej - jako zaćav^nie kierunku poziomego, oraz w płaszczyźnie pionowej - jako zadawanie kierunku pionowego. Czynności powyższe zvrano dawniej wieszaniem godzin poziomych i pionowych, razwa pcchodzl od kompasu z podziałem ca 24- godziny, za pomocą którego zadawano kierunek.

a) Zadawanie kierunku poziomego

Wyobraźmy sobi6, że z punktu poligonowego C mamy v/y znaczyć kierunek do punktu P w celu przeprowadzenia-prawidłowego drążenia •wyrobiska poprzecznego (rys. 251), Punkt P jest określany lub zadany za pomocą współ rzędnych Xp i y_p. Analityczne rozwiązanie zadania polega ns obliczeniu kąta a - pod je kim zależy zadać kierunek. Eąt a obliczymy z różnicy azymutów, Zachodzi bowiem! że

^{a a} ?CP - ?CB

gdzie fęp ^oras fe ®^bl^icaa zb wzoru

Dla itontroli należy również obliczyć kąt P w podobny sposób, W pracach o małych wyma ga ula oh dokładności powyższe rozwiązanie można przeprowadzić na droóze graficznych odczytów wartości.

P

>**-/>••>    > > 9 9 * r i •> r r * ? v r ?'?'? / r * ->T

Bys. 251