img236 (10)

256

bitkami prostymi są wyrobiska prowadzone po charakterystycznoj warstwie geologicznej, gdzie je3 strop lub spąg ćąje prowadzenie w płaszczyźnie picnowej. kogą one być prowadzone również •£ złożu lub w skale płonęj bez warstwy prowadzącej. Bardziej skomplikowane są przebitki prowadzone po łuku. Do przebitek złożonych zaliczamy drążenie szybów, ich objazdy i przekopy.

Podstawową osnową geodezyjną w powyższych wyrobiskach stanowi cięć po-ligonisacyjna i niwelacyjną. Z jej punktów korzysta się przy pracach geodezyjnych 2'»vacych zadawsniem kierunku prowadzenia wyrobiska.

6.3.1, Zadawanie kierunków

geodezyjnych ozynnościach zadawania Kierunku wyróżnia się wyzna czasie kierunku w płaszczyźnie poziomej - jako Mćav/anie kierunku poziomego, oraz w płaszczyźnie pionowej - jako zadawanie kierunku pionowego. Czynności powyższe zwano dawniej y/leszanlea godzin poziomych i pionowych, tfazwa pcchodzl od kompasu z podziałem na 24- godziny, za pomocą którego zadawano kierunek.

a; Zadawanie kierunku poziomego

Wyobraźmy sobie, że z puaktu poligonowego C mamy wyznaczyć kierunek do punktu P w celu przeprowadzenia-prawidłowego drążenia -wyrobiska poprzecznego (rys, 251). Punkt P jest określany lub zadany za pomocą współ rzędnych Xp 1 y_p. Analityczne rozwiązanie zadania polega na obliczeniu kąta a - pod jekim zeleży zadać kierunek. Eąt a obliczymy z różnicy azymutów, Zachodzi bowiem, że

^{a s} *CP - fcB

gdzie fęs ^oiaz fe oteliczia się ZB wzoru

Dla kontroli należy również obliczyć kąt P w podobny sposób. W praoach o całych wymaganiach dokładności powyższe rozwiązani# można przeprowadzić na drodze graficznych odczytów wartości.

P

■f y v>    r r * r ? t >

, /r rr

5?a. 251