img244

244

Rys. 1.98. Kluczowanie MSK: a) wykres wskazowy, b) przebiegi odchyłki kąta fazowego

■^5^c^^nn^rodza2eJ<luczowar^

Kluczowanie MSK uważane jest obecnie za jedną z bardziej atrakcyjnych modulacji cyfrowych. Podstawy dla takiego osądu są wielorakie, o niektórych z nich wspominaliśmy w poprzednim ustępie. Sygnał kluczowania MSK:

-    realizuje rozsądny kompromis pomiędzy szybkością zanikania widma i szerokością wstęgi głównej przy jednocześnie niezbyt dużym wzroście komplikacji układów.

-    ma stałą obwiednię,

-    może być wytwarzany bądź w układzie kwadraturowym, bądź poprzez kluczowanie częstotliwości,

-    może być demodulowany na cztery różne sposoby: w układzie kwadraturowym, za pomocą detektora częstotliwości bądź detektora fazy (dwu - lub czterowartościowego),

-    jest tak samo odporny na szum kanałowy jak klasyczny sygnał QPSK,

-    pozwala na względnie łatwe odtworzenie elementowej podstawy czasu.

Klasyczne kluczowanie MSK ze względu na swoje zalety doczekało się

obiecujących uogólnień. Nie będziemy ich tu szczegółowo omawiać, gdyż materiał ten stanowczo wykracza poza ramy pracy. Ograniczymy się jedynie do przedstawienia pewnych współczesnych trendów