244 Rord/urt 4
gcnderowęj" „«Jej» pierwszy człon jego nowego imienia ma podkreślić, ze \\\\\ nie identyfikuje się / wynikającą z jego biologicznej płci normatywny kulturowo męską tożsamością (płcią kulturową)" [2012: 53 541.
Telebrytą można zostać w rezultacie udziału w tclcw iz\ piych programach v.ipartych na formatach (np. talent-show) Format zawiera gotowy przepis na udany program: zaczynamy od eliminacji z udziałem jury złożonego z celebry -tow i mocnych osobowości. „Widz bawi się dzięki oglądaniu naprzemiennych wykonan kandydatów z dwóch końców skali (totalnych nieudaczników i rewelacyjnych samorodków), potem obróbka wyłonionych uczestników i ich ostateczna eliminacja, a na koniec odcinki na żywo. które finansują w idzow ie nakłaniani do odpłatnego głosowania na faworytów" |Smiułowski. 20121. W Polsce są to programy: „Tylko muzyka. Must be the musie" (Polsat). „Bitwa na głosy” (TVP -i. „\ ł actor" (TYM. „You can dancc - Po prostu tańcz!" (TVN). Zazwyczaj maja po kilka edycji, czy raczej według medialnego żargonu - sezonów. Ich bohaterami zgodnie z przywoły wanym wcześniej dcmotycznym zwrotem - są zwykli ludzie. Wysyp programów tego typu można tłumaczyć swoistą konwergencją gatunków i zagospodarowywaniem zasobów niewykorzystanych w poprzednich formatach. Jak tłumaczy dziennikarz: „To proste każdy talcnt-show pozostawia! pewną grupę uzdolnionych wykluczonych, którzy nic mieścili się w formule i regulaminie programu. Skoro w «ldolu» czy «You can dancc» nic można było występować w zespołach, to pojawiły się kolejne programy, które zagospodarowały te talenty («X Factor», «Got to Danco»). A już wszyscy mogą spróbować swych sił w «\lam talent». I wszyscy próbują. A widzowie maja zabaw ę już na etapie eliminacji, oglądając nieporadne występy ludzi przekonanych. że są w czymś wyjątkowi" (Śmiałkowski. 2012]. Popularność po takich zwycięstwach /godnie z modelowym założeniem - jest krótka, bowiem przecież należy ustąpić miejsca kolejnym zwycięzcom. Medialna produkcja trwa non stop „W idniejące w nazwie gatunku talenty" z jednej strony (patrząc na ich występy) sa niewątpliwe, ale z drugiej „istnieją w świadomości widzów bardzo krótko" [Śmiałkowski. 2012J. Programy tego typu wpisują się u formułę demo-cratainmentu (por. podrozdział o in/otaimencie). Klikanie „lubię to" na Face-booku. wysyłanie (zawsze płatnych) SMS-ów to elementy naszej aktywności, uczestnictwa w kulturze konsumpcji. Jednocześnie w formatach jest miejsce na budowanie pozycji lub wzmacnianie „klasycznych", w rozumieniu Boorstina. celcbrytów Oni to bowiem zasiadają w jury. są prowadzącymi, stanowią nic tylko przynęto, na którą łowi się widza, ale raczej strategię, dzięki której można go utrzymać.
- http www inna<trona pl/magazvivbcquccrwywiady-is-jcj-pcrfckcyjnosc phtml. dostep 19 05 2012.
CHfbryo l*kO klut/OW. aktor/V ponowoczesno*'
24S
, .** ? UWągę, te W roli owej przynęty czysto występują osoby, które
4 pe iii y funkc ję intelektualistów. Wkraczają tym samym do świata celebry -tow. pr/)|inując poniekąd ich reguły gry (występują bowiem w programach
op.iriwh na formatach. zatem muszą dostosować się d«> stałych, narzuconych zasad). I rzykładcm może być udział Kazimiery Szczuki, działaczki feministycznej. ryty i literackiej, w roli prowadzącej w programie „Najsłabsze ogniwo . teleturnieju opartym na brytyjskim formacie „The Wcakcst Link Zasady programu polegały na eliminowaniu uczestników teleturnieju nic tylko ze względu na słabe odpowiedzi (obiektywne kryterium), ale i wskazania innych (Powody podawane w wersji pisemnej na kartkach, niekoniecznie o'*' o ^ *ulpowiedzi, a zatem decydowały kryteria subiektywne i indywidu-03 ^/czu^‘ w programie była istotna, gdy/ zgodnie z wymogami toimatu me ograniczała się do neutralnego moderowania, ale sypała ostrymi komentarzami, zgryźliwymi, krytycznymi.czptoadperuma*
nna alegorię stanowią dziennikarze kojarzeni z programami informacyjny-mi a /aikin jLiI\nc miejsce, u którym mu/na jes/e/e usł\ szeć kani99gwt% Idi rzy atu o przechodzą do programów rozrywkowych. Pierw szym prow adzącym . roł era był Grzegorz Miccugow. doświadczony dziennikarz radiowy c cwizyjny, tn ormacyjny. Warto zaznaczyć, że w jego wypadku nie wpłynęło o nas a ą/mianę. Dziennikarz pozostał w święcie informacji (jest szefem wy-awcow . -4). ale i współprowadzi infotainmentowc „Szkło kontaktowe" (por. rozdz. 5.. przykład 6.). Talcnt-show „X Factor" prowadź, Jarosław Kuźniar. kontrowersyjny prowadzący „Poranek" TVN 24. Dziennikarza spotkały liczne krytyczne komentarze w związku z tą nową rolą. ale wpisuje je rac/ej
cfz,?n? nTk°nyWan,a /aW°dU Jak S3m mówi: Proste - jednego dn.a sic-
dz.my na Ohmpte bo wtdwwie nas w.elbtą. drugiego dnta wcm.otuja na nas
nailach i na tcjsbukach. bo coś im się nic spodobało. To zawód podwyższonego ryzyka. \.c można ant na chwilę spuścić wzroku z widza. Trzeba tmślcć sobą. bo inaczej bardzo szybko trzeba będzie zmienić zajęcie" [Kuźniar. 20121 lekawym przykładem zmian w dziennikarskiej karierze jest Bartos/ W c.
dz!Cnin,karz Polityczny, długoletni szef działu zagranicznego .. azety Wyborczej . komentator spraw zagranicznych, korespondent w Wa-
Pierwszy odcinek „Najsłabszego ogniwa" został wyemitowany I marca 2004 roku. a ostatni 26 stycznia 2006 roku. łącznic nadano 4 edycje programu.
Por. zasady programu, http:- pl.wikipcdia.org/wiki 'Najs%C50/o82abszx ogniwx>. dostęp:
13.06 2012.
..Łukaszu. ty chyba masz w mięśniach zamiast w głowie. Maćku, ty masz maturę* czy wynik |ak w tekście piosenki Budki Suflera: "Znowu w życiu mi mc wyszło.*” I ista przykładowych komentarzy znajduje się pod linkiem, http pl.wikiquotc.orgwikt Najs*-«C5*»82*bs/c -
ogniwo, dostęp: 13.06.2012.