37
3. KINEMATYKA PŁYNÓW
Przekrojem poprzecznym strumienia hib strugi nazywamy powierzchnię prostopadłą do wsrystffcich (fen prądu, Jeśli strumień składa się t równoległych Unii prądu, to jego przekroję poprzeczne są phtszrzyzmtmi Ogólnie biorąc przekroje strumienia mają pomruiui
krzywych. W przypadku strugi (rys. 33) pzy^cmy przekroje popasane płaskie, ze wzgłędn na ich bardzo małe wymiary.
Warunek ciągłości w ruchu ustalonym jest spełniany wówczas, gdy w rozważanym obszarze przepływu rurki prądu będą całkowicie wypełnione płynem. Zgodnie z zasadą zachowania masy pracz każdy przekrój strugi przepływa w jednostce czasu jednakowa dość płynu. Masa płynu, przepływająca w jednostce czasu przez dany przekrój strugi, nazywa się strumieniem masowym Qm i równa jest iloczynowi prędkości pracz połę pratkrojn i gęstość płynu w danym przekroju. A więc wzdłuż całej strugi płynu ściśliwego zachodzi związek
W przypadku płynów nieściśliwych gęstość jest stała, czyli p = const
gdzie Q— oznacza strumień objętościowy (objętościowe natężenie przepływu). Równanie powyższe nosi nazwę równania ciągłości dla strugi Równanie ciągłości dht strumienia płynu roeściśłrwcgp
(3.17)
oznacza, że iloczyn średniej prędkości przez pole przekroju jest stały w każdym przekroju strumienia.
Prędkość średnią obliczamy ze wzoru
gdzie V, oznacza prędkość w każdym punkcie przekroju.
Strumień objętościowy Q można wyrazić stosunkiem objętości płynu AY, przepływającej przez dany przekrój strumienia, do czasu przepływu At, a więc
Średnią prędkość w przekroju poprzecznym możemy obliczyć z zależności (3.17).
początkowego, mierzona wzdłuż środkowej linii rurki prądu.
Podane równanie ciągłości dla strugi i strumienia odnoszą się do przepływów jednoparametrowych, to znaczy, że dla opisania przepływu wystarczy jedna tylko «n niezależna, a mianowicie odległość rozpatrywanego przekroju od dowolnego punktu
W rozważaniach przepływów przestrzennych, w których zwykłe wyznacza się składowe Yx,Vy,V,, ciśnienie p oraz gęstość p jako funkcje współrzędnych przestrzennych x,y,z i czasu /, równanie ciągłości wyprowadza się z równości masy płynu, który wpływa i wypływa z elementarnego prostopadłościanu o krawędziach dr, dy, dr (rys. 3.6).
Rozważmy ogólny przypadek nieustalonego przepływu płynu ściśliwego przyjmując
p(x,y,z,r).
W kierunku osi x wpływa w czasie dl do elementarnego prostopadłościanu przez lewą ściankę o powierzchni óyńz masa płynu p YJóyózót. Przez przeciwległą ściankę, w tym samym czasie, wypływa masa płynu równa