IMGW97

nic zapewniają możliwie wysokiej czystości chemicznej i biozgodności. Biomateriały powinny mieć. oprócz odporności korozyjnej, następujące cechy natury biologicznej:

—    dobrze adaptować się w środowisku żywego organizmu.

—    wykazywać zgodność tkankową z tkanką gospodarza.

—    nie wykazywać reakcji toksycznych.

—    nie wykazywać właściwości mutagennych ani kancerogennych.

Biomateriały powinny posiadać następujące cechy natury fizycznej, oprócz niskich kosztów wytwarzania:

—    zgodność właściwości fizycznych i chemicznych z własnościami tkanek gospodarza.

—    łatwość sterylizacji i wyjaławiania,

—    trwałość i stabilność właściwości fizykochemicznych.

—    stabilność wymiarów.

3.    Podział biomateriałów

Biomateriały można podzielić na:

—    implanty biostatyczne, bioestetyczne i biomcchaniezne.

—    materiały do zespalania tkanek, np. nici chirurgiczne, kleje do tkanek, cementy kostne.

—    sztuczne narządy i ich części.

—    błony półprzepuszczalnc.

—    inne, między innymi oczne soczewki kontaktowe.

4.    Biomateriały stosowane na implanty

Jako implanty do organizmu ludzkiego, oprócz tkanek, polimerów naturalnych i syntetycznych, stosuje się:

—    metale, np. szlachetne (odporne na korozję), przejściowe (głównie stopy Co-Cr i proszki, np. Vitallum w stomatologu), wysokorcaktywne (z tytanem, tantalem i niobem, np. Nitinol z pamięcią kształtu),

—    bioceramikę, np. inertną (z korundu i węgla pirol (tycznego - na endoprotezy), o aktywnej powierzchni (szkła i tworzywa metalo-szklane. Bioglass). ulegającą resorpcji (hydroksyapatyt. Collapat, trój fosforan wapnia),

—    materiały węglowe, np. nici (szwy chirurgiczne), włókna (rekonstrukcja ścięgien, wiązadeł stawowych i więzadeł kolana), tkaniny, plecionki (wszczepy stomatologiczne), płytki (do zespoleń złamań kości).

—    materiały kompozytowe, np. monomery (np. bis-GMA, diraetakrylany ureta-nowe. dimetakrylany układów cykloalifatycznych. metakrylany alkoholi wielowo-dorotlenowych, oligomeryczne dimetakrylany). wypełniacze (dwutlenek krzemu, wypełniacze pochłaniające promieniowanie X).

Implanty wykonane z nanometiycznych biomateriałów (metalowych, ceramicznych i węglowych) stworzyły możliwości zwiększenia wytrzymałości protez i ich bioaktywności fi].