Rys.2 Rozmieszczenie elementów na płytce drukowanej (skala U1)
Montaż i uruchomienie
Niewielka liczba elementów czyni układ prostym w montażu. Dyskryminator można podłączyć do zasilania bez podłączania linii telefonicznej i aparatu. Efekt jest taki, że na początku zapała się dioda LED na jedną sekundę i gaśnie. Jeżeli jest to pierwsze podłączenie, następuje inicjalizacja pamięci, wtedy dioda będzie świecić nieco dłużej, tyle co trwa proces (razem ok.3s). Jeżeli J2 jest zwarta do masy (dwa piny od strony przekaźnika) pamięć zostanie zainicjalizowana, jeżeli zwarta do napięcia zasilania procesora (dwa piny z przeciwnej strony), to nie. J2 podczas uruchamiania powinna być zwarta do masy, a J1 powinna być zwarta. Do TJ1 podłączamy linię telefoniczną, a do TJ2 aparat. Podłączenie odwrotne nie da żadnego rezultatu. Standardowo przewody połączeniowe aparatów telefonicznych zakończone są wtykami RJ(6P6C), z czego wykorzystane są dwa piny środkowe. Niektóre typy aparatów posiadają inne połączenie. Należy je zmienić. W przypadku poprawnego połączenia przy zamkniętej pętli możliwe jest wybieranie dowolnego numeru telefonicznego.
Jeżeli rozewrzemy J1. to nie jest możliwe wybranie jakiegokolwiek numeru oprócz "***“ czyli trzy gwiazdki. Znaki te rozpoczynają proces programowania i są zawsze dostępne jako pierwsze. Pamiętajmy, że aparat telefoniczny generuje kody od momentu zamknięcia pętli. Każde otwarcie pętli zeruje wskaźnik znaków. Sprawdzany jest każdy znak od momentu podniesienia mikrotelefonu. Teraz należy zaprogramować numery. Programowanie
Podnosimy mikrotelefon, po zgłoszeniu centrali, oznacza to że aparat telefoniczny dostał zasilanie, przyciskamy "* **" trzy gwiazdki. Zaczyna pulsować LED. Wybieramy jedną z pięciu komórek - przyciski 1..5. Przygasa LED na ok. 0.5s, po czym znowu zaczyna pulsować. Wciskamy gwiazdkę i LED gaśnie. Od tej pory możemy wpisać 20 znaków oprócz znaku #. Znak ten kończy wprowadzanie numeru i zapisuje go w pamięci. Zapala się LED na 1s i czekamy kiedy zgaśnie. Odkładamy mikrotelefon. W ten sposób postępujemy z każdą komórką. Jeżeli podczas programowania odłożymy mikrotelefon, to akcja zostaje porzucona bez zapisu do pamięci. Jeżeli wpiszemy więcej jak 20 znaków, to znaki powyżej są ignorowane. Jeżeli wpiszemy numer telefonu niecały, to traktowany jest jako prefix np.0700, lub 022(kierunkowy). Jeżeli zamiast programowanej komórki wpiszemy 9, to bez żadnego potwierdzenia pamięć zostanie skasowana. Jeżeli J2 jest zwarta do masy, to możemy modyfikować zawartość pamięci, jeżeli do plusa - nie. Jeżeli J1 pozostawimy zwartą, to w momencie zgodności któregokolwiek z zaprogramowanych numerów następuje odłączenie linii od aparatu na 2s przez przekaźnik. Jeżeli J1 jest rozwarta, to wybranie numeru dłuższego niż zapisany lub innego niż zapisany do pamięci, wywołuje ten sam efekt co w przypadku poprzednim. Podczas programowania po każdym cyklu należy odłożyć telefon. Należy pamiętać także o tym, że aparat telefoniczny może posiadać pamięć ostatnio wpisanej sekwencji. Wybierając funkcję REDIAL generujemy tę sekwencję. Może to spowodować przeprogramowanie pamięci.
0 programie
Program umieszczony w procesorze kontroluje takie parametry jak zamknięcie i otwarcie pętli. Wykonuje to na poziomie przerwań sprzętowych. Jeżeli pętla jest otwarta, to sprawdza wskaźniki przerwań. Przerwanie INTO musi być włączone. Jeżeli z jakiegoś powodu tak nie jest, to włącza je. Jest to zabezpieczenie przed zablokowaniem pracy. Od momentu zamknięcia pętli program rozpoczyna cyklicznie sprawdzać i porównywać pamięciowy bufor wygenerowanych kodów DTMF z numerami zawartymi w pamięci EEPROM. Kody DTMF pojawiają się w buforze poprzez przerwanie INT1. Wywoływane jest ono linią STD, która zmienia stan w momencie przyciśnięcia klawisza. Zwiększany jest wtedy licznik przyciśnięć. Jeżeli jego wartość przekroczy 20, to następne znaki są ignorowane. Kiedy zachodzi zgodność bufora z przynajmniej jednym numerem, to w zależności od ustawienia J1 włączany jest przekaźnik i linia telefoniczna zostaje otwarta na 2s. Kryterium to jest równoważne z odłożeniem mikrotelefonu. Zerowane są wtedy wszystkie liczniki i wskaźniki. Cykl sprawdzania zaczyna się od nowa.
Spis efementów |
CIO - tOOrF | |
Rezystory: |
Półprzewodniki; | |
R1 • tK)k |
MG1-RB152 | |
R2 • lOOk |
Dl • 1N4148 | |
R3 • 1G0k |
02-LED | |
R4 - 3S0k |
Tl -8C547 | |
R5 - 62k |
T2-8C547 | |
R6 - 39k |
T3 • BC547 | |
R7-4.7k |
TO?-lTV817 | |
R3 • 4.7k | ||
R9 - 4.7k |
Układy scalone: | |
RIO • 4.7k |
Ul • 89C4051 zprogramowany | |
R11 -240 |
U2 • MT8370 | |
Rt2-10k(SMD> |
U3-24C16 | |
R?3* • 300 |
U4 • 78L05 | |
R14* - 1,2k |
Inno: | |
Kondensatory: |
01 - 3,579545MHz | |
C1 • 330nF |
G2 • 12Młlz | |
C2 • lOCnF |
FV1 - JQX-68F | |
C3 - lOOnF |
TJ1 - 6P6C | |
C4 - lOOnF |
TJ2 • 6P6C | |
C5-t00nF |
Zł -ARK2 | |
C6 • 10QuF/16V |
J1 • FIS2 | |
C7 • 1^F/16V |
J2 • R.S3 | |
CS - 33pF |
Podstawka - DIL20 | |
C9-33pf |
Płytka - 409-K |