kwoka

Kwoka zabawa włoska La Pollaiola sł. polskie A. Bernat

#—----i	—'--jT I.Cho —k-ę—	dzi w kół • ko kwo - kwo •	kwo - kwo - ka. z kur - cząt j ] h _N
		j i j >	J ' •
swo- ich nie	spu - szcza —i	o - ka Gda - gda	gda - cze, dzio - dzio -
		, t	--T-1- 1
j * dzio - bie. chce	kur	4 0 4 * czą • tko wy - brać	-J--j~ so - bio
1. Chodzi w kółko kwo- kwo- kwo- kwoka.

Umiarkowanie

z kurcząi swoich nie spuszcza oka.

Gda- gda- gdacze, dzio- dzio- dziobie, chce kurczątko wybrać sobie.

II. „ Tego nie chcę, bo nie fruwa, to za tłuste, a to łobuziak, to za małe, to zaspane -a to moje ukochane

Dzieci wiążą koło, do środka wchodzi wybrane dziecko-AwoAa. Dzieci idą w prawą stronę i śpiewają piosenkę, kwoka wędruje w przeciwną stronę. Dzieci w kole zatrzymują się, puszczają ręce i przykucają.

Kwoka śpiewa drugą zwrotkę piosenki i wskazuje dłonią na kurczątka, których nic chce wybrać. Przy słowach: a to moje ukochane, podaje rękę wybranemu dziecku, zaprasza je do środka, obejmuje serdecznie i ściska.

Dzieci w kole wstają i podają sobie ręce. W środku wędruje kwoka z jednym kurczątkiem. Przy powtórzeniach zabawy wybierze sobie kolejne kurczątka. Podczas zwrotki I kwoka

z. wybranymi kurczątkami porusza się w koło, w przeciwną stronę niż dzieci w kole. Przy zwrotce II szuka następnego kurczątka, a jej wybrane już dzieci spacerują rządkiem za nią (przy powtórzeniach zabawy liczba kurcząt w środku koła wzrasta).