#
Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy za pomocą wiskozymetru Hoepplera Strona 2 z 5
Płaską deseczkę leżąca na powierzchni cieczy w szerokim, płytkim naczyniu, ciągniemy siłą F, nadając jej stałą prędkość vQ. Warstwa cieczy przylegająca do deseczki ma prędkość taką samą jak
deseczka, a kolejne, leżące coraz głębiej warstwy, mają prędkości coraz mniejsze. Warstwa cieczy przylegająca do dna jest nieruchoma. Zatem im płytsze naczynie, tym szybciej maleje wraz z głębokością prędkość cieczy.
Z doświadczenia wynika, że wielkość tych zmian powiązna jest z działającą siłą zależnością:
Av
lub ogólniej
S to powierzchnia deseczki,
Av
A* to takzwany gradient prędkości, czyli zmiana wartości prędkości weraz z głębokością x, 7 to współczynnik proporcjonalności pełniący tu rolę współczynnika lepkości dynamicznej Korzystając z powyższego wzoru można wyprowadzić wzór, zwany prawem Poiseuille^
Wzór ten podaje, jaka objętość cieczy o współczynniku lepkości 7 przepływa w czasie t przez rurę o promieniu R i długości I, przy różnicy ciśnień na końcach rury Pj-p2
Korzystając z tego wzoru, można określić wielkość siły tarcia na jakie napotyka ciecz płynąca w rurze z średnią pędkością cząsteczek vśr w przypadku przepływu laminamego. Siła ta hamuje
prędkość przepływu cieczy. Wzór ten ma postać:
F = 8 ■ 71' T]-r- ViY
Zlepkością cieczy wiąże się też zjawisko hamowania ruchu ciał poruszających się w lepkiej cieczy. W przypadku gdy ciałem tym jest kulka, poruszająca się na tyle wolno, aby opływ cieczy był laminamy
jak na tym rysunku
2004-10-20