Obraz0079

79

79

O

O

Rys. 4.32. Wpływ prędkości skrawania na temperaturę skrawania przy różnych głębokościach skrawania, podczas toczenia stali ostrzem z węglików spiekanych S10, przy posuwie f = 0,312 mm/obr.

Analizując przedstawione wykresy, można stwierdzić, że na temperaturę skrawania ma wpływ zarówno posuw f, głębokość skrawania a_p, jak i prędkość skrawania v_c, co można przedstawić ogólnym wzorem:

© = C₃.v*.f^b-a‘,K    (4.29)

gdzie: C© - stała zależna od materiału obrabianego i materiału ostrza, a, b, c - wykładniki potęgowe.

4.5. Zużycie i trwałość ostrza

4.5.1. Zużycie ostrza

Procesowi skrawania towarzyszą ciągłe zmiany wymiarów i kształtu ostrza. Ubytek masy ostrza lub zmiana jego kształtu nazywa się zużyciem ostrza. Główne przyczyny, postacie i objawy zużycia ostrzy przedstawiono na rys. 4.33.

Najbardziej poznane pod względem jakościowym i ilościowym jest zużycie ścierne polegające na ciągłym ubytku masy ostrza z powierzchni przyłożenia i natarcia oraz zaokrągleniu krawędzi skrawających. Jednocześnie ze zwiększającym się zużyciem ściernym może pojawiać się zużycie wytrzymałościowe w formie wyszczerbień i wykruszeń, gdy siły skrawania przekraczają miejscową wytrzymałość ostrza. Jest to szczególnie ważne w obróbce przerywanej, przy zastosowaniu na ostrze narzędzia węglików trudno topliwych metali.

Na rysunku 4.34 przedstawiono typowy przebieg zużycia ściernego ostrza. W ciągu krótkiego okresu, na początku pracy narzędzia obserwuje się szybkie jego zużycie (okres I na rys. 4.34). Jest to okres wstępny, w którym docierają się chropowatości ostrza pozostałe po szlifowaniu i docieraniu. A więc czynnikiem, który ma decydujący wpływ na wielkość zużycia w tej fazie, jest gładkość ostrza oraz jego geometria.