74
74
0,5
2
3
Rys. 4.26. Wpływ zużycia powierzchni przyłożenia na przyrost sił skrawania stali i staliwa nożami
VB, mm ze stali szybkotnącej
Wpływ materiału ostrza jest związany ze zmianą warunków tarcia w strefach kontaktowych. Ogólnie stwierdza się, że podczas skrawania węglikami (głównie z grupy wolffamowo-tytanowej) siły są mniejsze, niż gdy ostrze wykonane jest ze stali szybkotnącej. Różnice te wynoszą 5% dla stali oraz 20% dla staliwa i żeliwa. Podobnie zastosowanie ceramiki zamiast węglików spiekanych powoduje redukcję siły skrawania o 5-10%. Ważną rolę w zmniejszaniu tarcia, a pośrednio sił w procesie skrawania, przypisuje się powłokom, głównie wielowarstwowym.
Skuteczność oddziaływania cieczy obróbkowych zależy od właściwości smarnych, ale jest tym większa, im mniejsza jest grubość warstwy skrawanej i prędkość skrawania.
Przez moc skrawania P rozumie się iloczyn skalamy wektorów siły i prędkości skrawania w tym samym punkcie krawędzi skrawającej i w tej samej chwili. Ze względu na składowe siły całkowitej (Fc, Ff) określa się moc skrawania Pc, moc posuwu Pf i ich sumę, tj. moc roboczą Pe:
przy czym:
gdzie: Fc i Ff - składowa główna i posuwowa siły skrawania w N, vc i vf - odpowiednio prędkość skrawania i prędkość posuwowa w m/min.