Obraz0097

97

Materiał przecinany mocowany jest między szczęką stałą 15 imadła a szczęką przestawną 16, która dociskana jest za pomocą podpory 17 i śruby dociskowej 18. Konstrukcja imadła umożliwia przecinanie materiału pod kątem 90° i 45° względem osi podłużnej. Narzędziem jest brzeszczot mocowany w suwaku 4, który może przesuwać się wzdłuż ramienia 3.

Cykl pracy piły ramowej składa się z trzech etapów.

1.    Szybki dosuw brzeszczotu (w kierunku strzałki III) do materiału obrabianego.

2.    Cięcie, podczas którego ramię 3 wraz z suwakiem 4 i brzeszczotem wolno przemieszcza się w głąb materiału obrabianego, wykonując tzw. posuw f_t. Równocześnie brzeszczot wraz z suwakiem 4 wykonują ruchy w kierunku strzałki II (ruch roboczy - v_c) oraz w kierunku strzałki I (ruch powrotny - jałowy V,-). Podczas suwu roboczego brzeszczot dociskany jest do materiału obrabianego ciężarem ramienia 3. Podczas suwu jałowego brzeszczot wraz z ramieniem 3 unoszony jest nieco do góry, aby uniknąć tarcia narzędzia o materiał obrabiany. W celu zwiększenia wydajności przecinania suw jałowy wykonywany jest szybciej niż roboczy.

3.    Szybki powrót ramienia 3 z brzeszczotem (po przecięciu materiału) do położenia wyjściowego i samoczynne wyłączenie piły.

Przecinarki tarczowe pozwalają na uzyskanie dużej wydajności przecinania. Ich wadą jest stosunkowo duża strata ciętego materiału spowodowana znaczną szerokością narzędzia (od 4 do 12 mm). Przecinarkę tarczową przedstawiono na rys. 5.6.

4

Z

Rys. 5.6. Przecinarka tarczowa: 1 ~ korpus, 2 - prowadnice sań narzędziowych, 3 - belka poprzeczna, 4 - sanie narzędziowe, 5 - imadło, X - drążek sterowniczy, Z, Z_b Z₂ -zderzaki

Narzędzie (którym najczęściej jest piła tarczowa segmentowa) zamocowane jest we wrzecienniku sań narzędziowych 4 i może wykonywać ruch obrotowy wokół własnej osi (ruch roboczy v_c). Dodatkowo, dzięki saniom narzędzio-