Obraz0112

112

6.5. Czas maszynowy toczenia

Czas maszynowy toczenia oblicza się z zależności (rozdz. 2., rys. 2.4):

t

m

k. _i=l + k+iw _i

f,    f-n

min

(6.7)

gdzie: L - długość przejścia narzędzia w mm, 1 - długość części toczonej w mm, Id - dobieg narzędzia w mm, l_w - wybieg narzędzia w mm, f_t - posuw minutowy w mm/min, f — posuw na obrót w mm/obr., n - prędkość obrotowa w obr./min, i - liczba przejść narzędzia przy tym samym posuwie i prędkości obrotowej.

6.6. Objętościowa wydajność skrawania

Objętościową wydajnością skrawania Q_z nazywamy objętość materiału usuniętego z przedmiotu obrabianego w jednostce czasu:

Q_? = 1000A_d • v_c = 1000 • a_p ■ f • v_c, mm³/mm    (6.8)

gdzie: a_p - głębokość skrawania w mm, f - posuw w mm/obr., v_c - prędkość skrawania w m/mm, A_D - nominalne pole przekroju warstwy skrawanej w mm².

6.7. Siła i moc skrawania

6.7.1. Siła całkowita skrawania i jej składowe

Siła całkowita skrawania jest efektem oddziaływania ostrza na przedmiot obrabiany, w wyniku którego powstają odkształcenia sprężyste i plastyczne, a w ostatniej fazie oddzielenie wióra od materiału obrabianego (rozdz. 4.). Siłę całkowitą F rozkłada się na składowe F_x, F_y, F_z w osiach obrabiarki, którym odpowiadają składowe w układzie narzędzia (Ff. F_p, F_c) (rys. 6.12). W badaniach eksperymentalnych ustala się zależność na siłę skrawania F_c. Pozostałe składowe, tj. posuwową Ff i odporową F_p, oblicza się, korzystając z oszacowań statystycznych. Na przykład dla stali 45: F_p = (0,4-0,6)F_C, F_f = (0,2-0,3)F_C.