155
Głębokość rowka h oblicza się ze wzoru:
h > 1,13^/k ■ a ■ 1, mm (9.4)
gdzie: a - grubość warstwy skrawanej jednym ostrzem przeciągacza w mm, k - współczynnik wypełnienia przestrzeni międzyostrzowej (zależny od rodzaju obrabianego materiału i a).
Dno rowka powinno być zaokrąglone promieniem r = (0,5-0.65)h.
Liczba ostrzy czynnych, będących równocześnie w styku z przedmiotem obrabianym, zmienia się w czasie pracy od zc niill do zc ]imx, przy czym:
(9.5)
1
7 ■ < — <7
c min c max
p
gdzie: 1 - długość przedmiotu obrabianego, p - podziałka międzyostrzowa,
7 — 7 H- 1
c max c nim
i wynosi średnio 3-8.
W żadnym przypadku liczba ostrzy czynnych nie powinna być mniejsza od dwóch.
Podczas przeciągania występuje tylko jeden prostoliniowy główny ruch roboczy, którego prędkość jest prędkością skrawania vc.
Prędkości skrawania podczas przeciągania są względnie małe, wynoszą 2-12 m/min, co jest uwarunkowane głównie wymaganą gładkością powierzchni obrobionej i trwałością narzędzia. Zwiększenie prędkości nie zmienia wydajności obróbki, gdyż czasy pomocnicze mają istotne oddziaływanie na czas maszynowy. Można posługiwać się też wzorami doświadczalnymi. Przy przeciąganiu stali węgłowej o twardości 200-230 HB, chłodzonej emulsją olejową, wzór na prędkość okresową dla przeciągacza ze stali SW18 ma postać:
vT
15,5
-p0.62 _ ^0,62
m/min
(9.6)
gdzie: fz - posuw na ostrze (fz = a), T okres trwałości przeciągacza (przeciętna trwałość wynosi T = 180 min).