Obraz0237

237

237

(13.2)

h = KG/e~ jim

gdzie: ej - energia pojedynczego impulsu w J, K[ = 4, K₂ = 0,45.

Rys. 13.2. Charakterystyczne wymiary krateru

Wartości współczynników K_x i K₂ odnoszą się do elektrody roboczej wykonanej z miedzi przy użyciu nafty jako dielektryka.

Napięcie przyłożone do elektrod, przy którym nastąpił początek wyładowania nazywane jest napięciem granicznym. Wyładowanie można spowodować przy stałym napięciu poprzez zmniejszanie szczeliny międzyelektrodowej. Szczelina, przy której rozpoczęło się wyładowanie, nazywana jest graniczną odległością elektrod. Podobny efekt można uzyskać przez zmianą właściwości dielektryka, tworząc np. zawiesinę grafitu, który ułatwia powstawanie mostków przewodzenia.

133. Obróbka elektroerozyjna

Obróbkę elektroerozyjną przeprowadza się na obrabiarkach zwanych drą-żarkami elektroerozyjnymi, wyposażonymi w odpowiednie układy elektryczne zwane generatorami impulsów. Rozróżnia się dwa podstawowe typy generatorów, a mianowicie: relaksacyjne, zwane też zależnymi, i impulsowe, zwane też niezależnymi.

Częstość impulsów (wyładowań elektrycznych) w generatorach relaksacyj -nych zależy m.in. od stanu dielektryka w szczelinie międzyelektrodowej (stąd nazwa generatora - zależny), natomiast w generatorach impulsowych praca odbywa się z częstotliwością niezależną od stanu i grubości szczeliny iskrowej.

W zależności od sposobu generowania impulsów (typu generatora) obróbkę nazwano odpowiednio elektroiskrową łub elektroimpulsową.

13.3.1, Obróbka elektroiskrową

Grubość szczeliny międzyelektrodowej podaje producent w dokumentacji dostarczonej wraz z obrabiarką. Ciecz dielektryczna musi mieć wymuszony obieg w szczelinie międzyelektrodowej, aby nie dopuścić do zakłóceń przebiegu wyładowań oraz zwarć elektrod cząsteczkami metalu.

J