Obraz9

2.    Część doświadczalna

2.1.    Odczynniki:

♦    Roztwór ałginianu sodu, 4% (w/v) w 0,9% roztworze NaCL

Przygotowanie tego roztworu sprawia niekiedy pewne kłopoty, ponieważ suchy alginian, silnie higroskopijny, zlepia się , tworząc „kluski’. Zaleca się, żeby dodawać proszek do wody i mieszać (stosować można mieszadełko magnetyczne). Mieszanie kontynuować przez godzinę aby uzyskać całkowite rozpuszczenie polimeru. Roztwór pozostawi ć na co najmniej 30 min., aby nastąpiła ucieczka pęcherzyków powietrza. Jest to konieczne, gdyż w przeciwnym przypadku pęcherzyki zostaną uwięzione w granulkach żelu i będą powodowały ich wypływanie na powierzchnię,

♦    0,2 M roztwór chloru wapnia

♦    Zawiesina komórek drożdży piekamianych (lub innych szczepów), (około 10 g/100 ml)

♦    0,1M bufor octanowy, pH 4,7

♦    0,2M roztwór sacharozy w buforze octanowym jw. (świeżo przygotowany)

♦    Odczynnik DNS do oznaczeń cukrów redukujących

♦    Standardowy roztwór glukozy (5pmoii/ml)

2.2.    Sprzęt:

♦    Typowe szkło laboratoryjne i pipety automatyczne do oznaczania aktywności inwertazy

♦    Strzykawka 12,5 ml do MINILABA z końcówką (żółtą) do pipet automatycznych

♦    Mieszadło magnetyczne

♦    Termostat

♦    Spektrofotometr

3.    Postępowanie:

♦    Przygotować 16 probówek (8 par) zawierających po 2 ml roztworu DNS

♦    W kalibrowanej zlewce 50 ml zmieszać równą objętość zawiesiny drożdży z roztworem z 20 ml roztworu ałginianu sodu. Wymieszać mieszaninę bagietką unikając powstawania pęcherzyków powietrza w zawiesinie.

♦    5 ml strzykawkę od Minilaba z założoną końcówką do automatycznej pipety (200 ul) napełnić przygotowaną zawiesiną.

♦    Ostrożnie wkraplać zawiesinę ze strzykawki do roztworu chlorku wapnia (przy stałym mieszaniu na mieszadle magnetycznym (Rys. 4 ). Krople mieszaniny w kontakcie z jonami wapniowymi tworzą perełki o średnicy 2-5 mm, w zależności od stężenia ałginianu i średnicy otworu wylotowego końcówki.

3