Uwaga! Należy tak dobrać napięcie zasilania układu pomiarowego, aby w wyniku wzorcowania każdego dynamometru uzyskać relację: 1 N obciążenia równa się 1 mV napięcia wyjściowego U mostka.
Aby wyznaczyć wartość statycznego współczynnika tarcia \is należy:
— ustawić zespól przesuwny tak, aby obciążnik 9 znajdował się w odległości około 0,5-1 mm od dynamometru 10,
— sprowadzić ramię 5 (pokrętłem 6) do położenia, w którym rolka dynamometru 4 będzie ustawiona w osi tarczy 3,
— zrównoważyć mostek tensometryczny dynamometru 4 do momentu, w którym odpowiedni miliwoltomierz będzie wskazywał Up = 0,000 mV,
— pokrętłem 7 dosunąć rolkę dynamometru 4 do tarczy 3, a następnie, dalej obracając tym pokrętłem, zadawać siłę poosiową do wywołania ruchu trzpienia 2,
— zanotować w tabeli 7.3 wskazanie Up woltomierza, odpowiadające wartości siły zadanej tuż przed ruszeniem trzpienia,
— na podstawie wcześniej przeprowadzonego wzorcowania, obliczyć wartość siły czynnej P, która spowodowała ruch trzpienia,
— obliczyć współczynnik tarcia statycznego ze wzoru:
gdzie: P — siła czynna równa sile tarcia statycznego [N],
Q — ciężar części ruchomej prowadnicy [N], wyniki zanotować w tablicy 7.3
— powtórzyć cykl pomiarów dziesięciokrotnie i obliczyć średnią wartość statycznego współczynnika tarcia ze wzoru
= °>l(iiis + ^+- + niJ (7-n)
Tabela 7.3
Wyniki pomiarów statycznego współczynnika tarcia
Numer po-miaru Wielkość |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
UiP [mV] | ||||||||||
Pu INJ | ||||||||||
H |
127