ludzi, o wysokości minimum 1,50 m — umieszczanie drutu kolczastego na wyso. kości mniejszej niż 1,8 m jest zabronione. W ogrodzeniu powinny być wykonane oddzielne wejścia dla pracowników i bramy dla pojazdów drogowych i szynowych] Bramy powinny mieć zabezpieczenia przed samoczynnym zamykaniem się. 1 Stosuje się dwa rodzaje ogrodzeń. W miastach i przy arteriach komunikacyj-4 nych wykonuje się ogrodzenia pełne. Na terenach nie zamieszkałych i o małym ruchu komunikacyjnym może być wykonane ogrodzenie ażurowe. W obu wypadkach zaleca się stosowanie gotowych, inwentaryzowanych elementów, łatwych do montażu i demontażu, wykonanych z drewna, stalowej siatki lub blachy w usztywa niających ramach wykonywanych z kształtowników (rys. 3-1).
Rys. 3-1. Ogrodzenie z inwentaryzowanych elementów stalowych
Jeżeli plac budowy jest rozległy i całkowite jego ogrodzenie jest nieuzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, należy ogrodzić miejsca składowania materiałów i elementów, miejsca wykonywania robót pomocniczych (np. przygotowania zbrojenia), naprawy sprzętu itp., powierzchnie wymagające ochrony.
Tablica informacyjna powinna zawierać:
• określenie rodzaju budowy lub rozbiórki wraz z adresem i numerem telefonu,
• numer pozwolenia na budowę lub rozbiórkę oraz nazwę, adres i numer telefonu właściwego organu nadzoru budowlanego,
• nazwę lub imię i nazwisko, adres oraz numer telefonu inwestora,
• nazwę, adres i numer telefonu wykonawcy lub wykonawców robót budowlanych,
• imiona, nazwiska, adresy i numery telefonów: kierownika budowy i inspektora nadzoru oraz projektanta,
• numery telefonów alarmowych oraz okręgowego inspektora pracy.
Napisy na tablicy informacyjnej powinny być wykonane w sposób czytelny i trwały, na sztywnej płycie koloru żółtego, literami i cyframi koloru czarnego o wysokości co najmniej 4 cm.
Kierownik budowy jest zobowiązany do wywieszenia tablicy informacyjnej w widocznym miejscu od strony drogi publicznej, przy wjeździe na budowę, na wysokości nie mniejszej niż 2 m.
Na terenie budowy należy wykorzystać istniejącą sieć dróg stałych, a ponieważ są one zwykle niewystarczające, trzeba je uzupełnić drogami tymczasowymi, wykonanymi na czas trwania budowy. Należy unikać,.krzyżowania się” tras istniejących dróg stałych z tymczasowymi drogami transportu wewnętrznego na placu budowy, a w szczególności w miejscach zasięgu pracy wysięgników żurawi, intensywnego ruchu pojazdów transportu zewnętrznego itp. Na małym placu budowy przyjmuje się najczęściej wahadłowy układ ruchu, a na większym—układ pierścieniowy lub promienisty (rys. 3-2).
Drogi dojazdowe do placu budowy oraz drogi w obrębie placu budowy powinny mieć nawierzchnię utwardzoną, dostosowaną do przewidywanych środków
Rys. 3-2. Układy dróg na placach budowy: a) wahadłowy, b) pierścieniowy, c) promienisty
1 — obiekt wznoszony, 2 — kierownictwo budowy, 3—obiekt socjalno-sanitarny, 4 — materiały budowlane, 5 — urządzenia produkcyjne
27