Onjmuwi' W iKKliie m brzegu |,„
Zawodnicy do par(ner za njin równie/, kładzie .się na ... ’. Jc,l<-'ii ,
prowadzącego amkicy pi,,,, j 'l.j'
SS^KSSŁ-rSKRi^
“l“nie od ułożenia «H*> « -o**:
-otai partnerzy leżą na brzuchu,
_ obaj partnerzy leżą na plecach _
b) zależnie od pracy rąk i nóg zawodników:
— partnerzy wykonują ruchy wiosłujące stylu klasycznego,
_ partnerzy wykonują ruchy wiosłujące kraula,
c) zależnie od użycia deski:
— bez użycia deski,
_ pierwszy z partnerów trzyma deskę między udami (płynąc na p|ecach.
d) zależnie od ułożenia rąk partnera płynącego jako drugi: ‘ *'
— płynący z tyłu ma ręce wyprostowane,
— płynący z tyłu ma ręce ugięte, a łokcie ustawione szeroko.
WYŚCIG Z HOLOWANIEM W TRÓJKACH
Przybory:
Zbędne.
Uczestnicy:
Dowolna liczba dzieci, podzielna przez 3.
Organizacja i przebieg zabawy:
Uczestnicy dobrani trójkami stoją przy brzegu basenu w wodzie. Na sygnał prowadzącego dwóch partnerów holuje trzeciego do przeciwnego brzegu basenu (lub linii mety). Holujący płyną żabką, a holowany leży na wodzie między nimi na brzuchu, trzymając się barków (ramion) kolegów. Wygrywa trójka, która najszybciej dopłynie na drugi brzeg. Zabawę powtarza się 3 razy — zc zmianą ról w trójkach, tak aby każdy z uczestników był holowany.
SSSS—“
Zabawy
plj'«an,e
polowanie
dogoń idącego partnera
nizacja i przebieg zabawy:
°rf va odbywa się na ograniczonym (wyznaczonym) obszarze basenu Uczest-yfzabawy są „fokami”, a jeden „myśliwym". „Myśliwy” stoi. a „foki" pływają. Mvśliwy” stara się trafić pitką w „foki . „Foki" bronią się przed trafieniem ” eczką. unikiem lub zanurkowaniem. Trafiona piłką „foka" staje się „myśli-uCI .. Zostaje „myśliwym” również ta „foka", która stanie na dnie basenu ,en sposób rośnie liczba „myśliwych”, a ubywa „fok". Zabawę wygrywa tatnia, nietrafiona „foka". Zabawę można zintensyfikować wprowadzając’ od początku 2 „myśliwych” i 2 piłki.
Przybory:
Zbędne.
Uczestnicy:
Dowolna, ale parzysta liczba dzieci.
Organizacja i przebieg zabawy:
Uczestnicy dobrani parami stoją w wodzie: jeden przy brzegu basenu, drugi w odległości 3-5 m od brzegu. W odległości ok. 10 m od brzegu jest wyznaczona linia mety. Na sygnał prowadzącego obaj partnerzy podążają do mety: stojący przy brzegu — płynąc po wodzie, stojący w wodzie — idąc i odgarniając wodę rękoma. Kto pierwszy dotrze do mety zdobywa punkt. Zabawę powtarza się parzystą liczbę razy, za każdym razem zmieniając role w parach. Wygrywa ten zawodnik z pary, który zdobędzie więcej punktów.