PHOTO295

108

Maria Bojarska

Ćwiczenie 9 — Układy impulsowe

109

Po czasie t₂ napięcie u_BE2 maleje w przybliżeniu do zera, a więc

^UBE1 (^X2) “

skąd

tj - R,C, ln 2 - 0,71 R,C,. Analogicznie wyznacza się czas t,

x, » 0,71 RjCj.

Jeżeli parametry obwodów rozładowania są takie same, czyli

R_x= R₂ = R oraz C, - C₂ - C,

(9.3a)

(9.3b)

Schemat prostego uniwibratora przedstawiono na rys.9.3. W układzie tym wprowadzono polaryzacje, powodujące stałe przewodzenie jednego tranzystora, a zatkanie drugiego. Baza tranzystora Tl spolaryzowana jest ujemnie (tranzystor jest w stanie odcięcia), baza tranzystora T2 spolaryzowana jest dodatnio (tranzystor jest w stanie nasycenia). Wówczas napięcia złączy są następujące: u_B£2 ⁼ 0,65 V, Uqei ¹ 0,1 V, u_CE^ - E_z. Stan taki może się utrzymywać dowolnie długo. Doprowadzenie dodatniego impulsu do bazy tranzystora Tl powoduje jego chwilowe odetkanie, natomiast tranzystor T2 przestaje przewodzić. Spowodowane to jest spadkiem wartości napięcia (od wartości E_z do wartości około 0,1 V), który przenosi się na bazę tranzystora T2 (rys.9.4).

to

t, = Tj = 0,71 RC,

a częstotliwość drgań jest równa

f=i= ¹    « M

^J T r, + Tj “ RC

(9.4)

9.2. Układ monostabilny (uniwibrator)

Rys.9.3. Uniwibrator tranzystorowy

Rys.9.4. Przebiegi napięć w uniwibratorze