Istotne jest nauczenie chorego przyjmowania pozycji mającej zapobiec lub przerwać atak duszności. Jest to pozycja siedząca z pochyleniem tułowia ku przodowi, ramiona są wsparte na oparciu krzesła lub stole. Pozycja ta ułatwia rozluźnienie mięśni oddechowych, co przy współudziale leków rozszerzających oskrzela, pozwala uspokoić i wyrównać oddech.