P9110034

[19] Aulus Gellius, Noce Attyckie 179

53.    Czyżbyś sądził, Favorinusie, że jeśli również ta kara z ustawy XII tablic za składanie fałszywych zeznań nie zostałaby zniesiona i jeśli także obecnie, jak niegdyś, skazywałoby się za fałszywe świadczenie i zrzucało ze Skały Tarpejskiej, tyle osób kłamałoby, składając zeznania, ile widzimy? Surowość zemsty za przestępstwo jest metodą dobrego i przezornego życia.

54.    Opowieść o Mettusie Fufetiusie Albanusie jest nam, czytującym wiele tego typu książek, z pewnością znana. Człowiek ten, ponieważ zdradliwie złamał ugodę i umowę z królem ludu rzymskiego, przywiązany do dwóch kwadryg pędzących w przeciwne strony został rozszarpany. Kto zaprzeczy, że był to niesłychany i surowy wymiar kary? Zobacz jednak, co mówi wytworny poeta:

«czemuż, Albańczyku, nie dotrzymałeś przyrzeczeń»”¹².

55.    Kiedy takie to sprawy omawiał Sextus Caecilius wśród pochwał wszystkich obecnych i samego Favorinusa, ogłoszono, że wita się już Cezara i zostaliśmy rozdzieleni.