a) Sprawdzić pracę amplitunera na zakresie UKF przy pomocy generatora lub konwertera.
b) Zdjąć pokrywę górną odkręcając 4 wkręty po bokach.
c) Zdjąć pokrywkę od strony spodu.
d) Wylutować kondensatory C1, C10, C12 i C26. Dla II wersji ARCz odlutować
od spodu kondensator C125.
e) Zmniejszyć wartości kondensatorów C18 i C27.
f) Zmniejszyć liczbę zwojów cewki L7 o jeden zwój.
a) Wyłączyć ARCz.
b) Sprawdzić zakres napięcie przestrajania (Uv = 3 + 30V) dla programatora i strojenia ręcznego w punkcie pomiarowym PP9.
Uwaga: Dolną granicę zakresu napięcia przestrajania (+3V) reguluje się potencjometrem R68 dla programatora i potencjometrem R69a na agregacie pojemnościowym dla strojenia ręcznego.
c) Potencjometr dla programu FM1 ustawić w lewym skrajnym położeniu; Uv = 3V.
d) Potencjometr dla programu FM2 ustawić w prawym skrajnym położeniu; Uv = 30V.
e) Włączyć program FM1 i trymerem C25 ustawić częstotliwość heterodyny 119MHz.
f) Włączyć program FM2 i rdzeniem cewki L7 ustawić częstotliwość heterodyny 98MFIz.
g) Powyższe regulacje powtórzyć kilkakrotnie.
h) Sprawdzić zakres przestrajania heterodyny dla strojenia ręcznego.
a) Włączyć program FM2, dostroić odbiornik do generatora o częstotliwości sygnału 108MHz i trymerami C1, C9 i C13 stroić na maksimum wzmocnienia.
Uwaga: Poziom wzmocnienia oceniamy na podstawie wskazań wskaźnika poziomu lub pomiaru napięcia na n.13 US1 - UL1200N (także na potencjometrze R39).
MAX /7^V| /C7\ MIN
\.okładzina
b) Włączyć program FM1, dostroić odbiornik do generatora o częstotliwości sygnału 88MHz i cewkami L1, L4 i L5 stroić
na maksimum wzmocnienia.
c) Powyższe regulacje powtórzyć kilkakrotnie.
d) W razie braku generatora znaleźć dwie stacje w pobliżu krańców pasma i do nich dostrajać obwody głowicy UKF.
Głowica, której schemat elektryczny i rysunek montażowy pokazano na rysunku 1, była montowana wprost na płytce tunera. Prosty ekran głowicy nie utrudnia dostępu do elementów. Na rysunku montażowym pokazano elementy regulacji i strojenia oraz te elementy, które należy zmienić lub usunąć przy przestrajaniu (tabela 2).
We wzmacniaczu w.cz. i mieszaczu zastosowano tranzystory BF314, a w heterodynie tranzystor BF195. Na wejściu wzmacniacza w.cz. na tranzystorze Tl zastosowano dławiki L2 i L3 pełniące rolę dopasowania szumowego obwodu wejściowego (L1, C1, C2 i D1). Na wyjściu wzmacniacza w.cz., pracującego w układzie wspólnej bazy, znajduje się podwójny obwód rezonansowy (L4, C9, CIO, D2 i L5, C12, C13, D3). Do wejścia mieszacza na tranzystorze T2, pracującego w układzie wspólnego emitera, doprowadzony jest poprzez kondensator C14 sygnał z obwodu wyjściowego wzmacniacza w.cz. oraz sygnał z heterodyny poprzez rezystor RIO i kondensator C23. Obwód heterodyny tworzy cewka L7 z kondensatorami C25, C26 (plus Cl25 dla II wersji) i D4 oraz dioda ARCz D5 dołączona poprzez kondensator C27. Sygnał do sterowania diodą ARCz pobierany jest z wyjścia 7 układu wzmacniacza p.cz. i detektora FM US1 - UL1200N poprzez filtr złożony z elementów R37 i C43. W I wersji układu ARCz na anodę diody D5 podawano dodatkowo napięcie odniesienia z wyjścia 10 UL1200N.
Na wyjściu mieszacza głowicy znajduje się dwuobwodo-wy filtr pasmowy p.cz. FM (na cewkach L9 i L10), z którego sygnał wzmacniany jest w układzie z tranzystorem T4 i po przejściu przez filtry ceramiczne FI, F2 - FCM10.7 podawany jest na wyprowadzenie 1 układu UL1200N. Układ UL1200N był już wielokrotnie opisywany (opis w „SE” 3/99 na str. 12), dlatego opiszę tu punkty pomiarowe i podstawowe elementy regulacji i strojenia znajdujące się na bloku tunera. Na wejściu p.cz. (n.l) układu UL1200N znajduje się punkt pomiarowy PP3, a na wyjściu m.cz. (n.6) punkt PP5; napięcie wyciszania (n.5) mierzymy w punkcie PP7. Cewkami detektora (n.8 -10 UL1200N) reguluje się w następujący sposób: cewką L12 stroi się na maksimum sygnału na wyjściu m.cz. przy minimalnych zniekształceniach, cewką LI 3 minimalizuje się zniekształcenia na wyjściu m.cz. a cewką LII koryguje „zero” detektora. Wskaźnik poziomu regulujemy potencjometrem montażowym R39, a zero wskaźnika dostrojenia potencjometrem R43.
Sygnał m.cz. z wyjścia detektora (n.6 - US1) po wzmocnieniu w układzie na tranzystorze T8 doprowadzany jest do wejścia dekodera stereo(n.l)na układzie US3 -UL1621N (opis w nr 3/99 „SE” na str. 15). Sygnał z wyjść dekodera (n.4 i 5) podawany jest na amplifiltry RC na tranzystorach Tli i T12. Zadaniem tych amplifiltrów jest tłumienie sygnału pilota - tłumienie reguluje się potencjometrami nastawnymi R105, R109 - kanał L i R106, R110 - kanał P. Odbiór stereo jest blokowany za pomocą przełącznika MONO/STEREO, podczas przełączania zakresów fal, a także przy zbyt małym poziomie sygnału z anteny (PP12). Sygnały te są sumowane na bazie tranzystora T10 zwierającego n.9 US3 do masy. Częstotliwość wewnętrznego generatora pętli PLL (n. 15) reguluje się potencjometrem R82 (PP8 - 228kHz), a przesłuch między kanałami na wyjściu dekodera koryguje się potencjometrem R90.
Blok tunera zasilany jest napięciami:
• +2IV - k.27 na tunerze - k. 11 Zł2 na przedwzmacniaczu,
• +2IV przer. - k.8 na tunerze - k.10 Zł2 na przedwzmacniaczu,
• +40V - k.6 na tunerze - k.8 Zł2 na przedwzmacniaczu.
Procedurę przeróbki i przestrojenia głowicy UKF amplitunera AT9100 na pasmo 87.5 - 108MHz podano w formie tabeli 2. Tutaj podane zostaną uwagi do tej instrukcji:
1. Kondensatory Cl,CIO, C12i C26 można wyciąć szczypa-mi od góry.
2. Wartość kondensatora C18 zmniejszamy, gdy heterodyna nie chce się wzbudzać dla wyższych częstotliowości pasma 87.5 -108MHz.