rodzaje�ry

Małgorzata Wilk, Sylwia Dankowska, Zygmunt Adamski

Rozdział 50 Gabinet kosmetyczny

Gabinet kosmetyczny jest miejscem, w którym wykonywane są zabiegi pielęgnacyjne, upiększające, a nierzadko również lecznicze. Kosmetyczka czy kosmetolog są osobami, które bardzo często jako pierwsze oglądają skórę pacjentów i jako pierwsze dostrzegają problem kosmetyczny lub dermatologiczny. W gabinecie kosmetycznym, podobnie jak w gabinecie lekarskim, należy przeprowadzić z pacjentem dokładny wywiad, a następnie szczegółowo obejrzeć jego skórę.

Podstawowe pytania wywiadu w gabinecie kosmetycznym:

□    Z jakim problemem przychodzi pacjent?

□    Jak pielęgnuje skórę w domu?

TI Jak często korzysta z zabiegów kosmetycznych i dermatologicznych, jakie to są zabiegi?

□    Czy jest zdrowy, jeśli choruje to na jakie schorzenia?

□    Jakie leki przyjmuje?

□    Czy jest na coś uczulony?

□    Jaki zawód wykonuje (narażenie na czynniki szkodliwe: chemiczne, fizyczne, mechaniczne)?

□    Jaki prowadzi tryb życia (aktywność fizyczna, używki)?

□    Jakie są jego oczekiwania?

Ze względu na to, że w gabinetach kosmetycznych najczęściej wykonywane są zabiegi na twarzy, bardzo ważne jest dokładne zdiagnozowanie cery.

Cerę definiujemy jako skórę twarzy, szyi i dekoltu. Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje cery: normalna, sucha, tłusta, mieszana. Poza tym istnieje szereg cer z problemami: naczynkowa, wrażliwa, starzejąca się. Prawidłowe zdiagnozowanie cery jest niezbędnym warunkiem odpowiedniego doboru kosmetyków. Źle dobrany kosmetyk może skórę podrażniać, a także prowadzić do poważnych schorzeń dermatologicznych. Przygotowanie skóry do diagnostyki (demakijaż i Jonizacja) powinno.odbyć się około 2 godzin przed jej prze: prowadzeniem. W badaniu skóry wykorzystuje się:

Wzrok oraz przyrządy ułatwiające badanie wizualne:

□    Lupy powiększające.

□    Okulary powiększające.

□    Dermaskop: podświetlane od spodu szkło powiększające umieszczone na statywie.

□    Dermatoskop: aparat służący do mikroskopii powierzchniowej (epiluminescencyjnej) skóry, pozwala ocenić pochodzenie i charakter zmian skórnych (pochodzenie z komórek barwnikowych, naskórka czy naczyń krwionośnych).

□    Lampa Wooda: jej działanie polega na przepuszczaniu promieni nadfioletowych przez szklany filtr zawierający tlenek niklu i potasu - filtr przepuszcza jedynie promienie o długości 313-405 nm, diagnozę stawia się na podstawie fluorescencji skóry:

-    skóra normalna - kolor fioletowy,

-    skóra sucha, pozbawiona wody - słaba fluorescencja (jasny fiolet),

-    skóra o prawidłowej wilgotności - intensywna fluorescencja (ciemny fiolet),

śloóra tłusta - barwa ciemna, prawie czarna,

-    nadmierne rogowacenie naskórka - barwa biała.

Dotyk:

□    Ocena elastyczności skóry za pomocą dotyku: należy uchwycić, a następnie puścić opuszkami palców I i III fałd skóry na granicy oczodołu, części policzkowej kości jarzmowej, bliżej zewnętrznego kąta oka:

-    natychmiastowe odprężenie skóry - bardzo dobra elastyczność

-    odprężenie skóry < 10 sek - średnia elastyczność

-    odprężenie skóry > 10 sek - brak elastyczności.

□    Ocena szorstkości skóry, jej natłuszczenia za pomocą dotyku ręką nieuzbrojoną,.

□    Ocena nawilżenia i natłuszczenia skóry za pomocą szkiełka podstawowego.

Aparaty do badania skóry:

□    Corneometr: ocena nawilżenia skóry.

□    Sebumetr: ocena wydzielania łoju.

□    Tewametr (ewaporimetr): ocena TEWL (przeznaskórkowa . utrata wody).

□    Reviscometr: ocena elastyczności skóry.

□    Mexametr: określanie koloru skóry.

□    pHmetr: ocena pH skóry.

□    Profilometr: ocena gładkości skóry.

Diagnozując skórę można się posiłkować pytaniami dodatkowymi:

□    Czy skóra jest cienka (delikatna, czy widać przez nią naczynia krwionośne?

□    Czy skóra jest gruba i ziemista?

392

Dermatologia dla kosmetologów