3
Kciuki „butonierkowate"
■ zmiany zapalne w stawie promieniowo-nadgarstkowy m prowadzą często do zesztywnienia tego stawu,
■ w stawie łokciowym powstają zniszczenia powierzchni stawowych z ograniczeniem zakresu ruchów lub utrwalonym przykurczem,
■ w stawie barkowym pojawia się przykurcz w przywiedzeniu i rotacji ramienia do wewnątrz,
■ zniekształcenia stóp (spłaszczenie sklepienia poprzecznego, koślawość paluchów, palce młoteczkowate, bolesne modzele na podeszwach stóp) sprawiają chorym wiele dolegliwości i utrudniają chód,
■ uszkodzenia stawu kolanowego zaburzają jego zwartość i stabilność. Charakterystyczne są przykurczę, podwichnięcia tylno-boczne z rotacją podudzia na zewnątrz i koślawością kolan,
■ zmiany zapalne w stawie biodrowym doprowadzają do znacznych zniekształceń powierzchni stawowych, wtórnych zmian zwyrodnieniowych i do zesztywnienia stawu, najczęściej w zgięciu i przywiedzeniu uda z rotacją do wewnątrz,
■ zmiany w kręgosłupie szyjnym mogą być przyczyną podwichnięcia w stawach szczytowo-obrotowych.
Większość zmian w narządach wewnętrznych nie ma swoistego charakteru poza niedokrwistością oporną na leczenie preparatami żelaza i skrobiawicą nerek.
Przebieg r.z.s. jest indywidualny. U większości chorych obserwuje się jednak stały, nieubłagany postęp zmian chorobowych z okresami zaostrzeń i remisji.
Każde zaostrzenie wywołuje dalsze zniszczenie stawów oraz wybitne nasilenie bólów.
W okresie pełnego rozwoju r.z.s. zniekształcenia stawów i zaniki mięśni są już bardzo znaczne. Uszkodzenie mięśni powoduje duży spadek ich siły.
MECHANIZM POWSTAWANIA ZNIEKSZTAŁCEŃ NARZĄDU RUCHU
Anatomiczne podłoże zniekształceń stanowią zniszczenia części:
1. chrzestnych i kostnych stawu.
2. wiązadeł śródstawowych, śródtorebkowych i okołotorebkowych oraz innych elementów stawu.
3. następstwem niszczenia wymienionych struktur jest:
• zmiana kształtu powierzchni stawowych,
• ograniczenie zakresu ruchów w stawie,
• rozluźnienie zwartości stawu i przesunięcie powierzchni stawowych względem siebie.