skanuj0004

78

78

R_

^    ^ * •** R_l0)

Największa wysokość nierówności Jest to odległość między dwiema liniami równoległymi do linii średniej, przechodzącymi przez .a jwyższyi najniższy punkt zarysu zaobserwowanego w zakresie odcinka elementarnego l_g

(4.4}

^R1* " ^R2

Zalecaną długość odcinka' elementarnego dla różnych sposobów obróbki i wartości parametrów R oraz R_ podano w tablicy 4.1, a w tablicy 4.2 za-

B    <4

mieszczono wartości liczbowe R_a i R₂*

Tablica 4,?

Wartości liczbowe parametrów chropowatości wg RJ-73/M-04251

^Ra Q»3

a, Q*»]

0,008	0,063	0,50	4,0		0,040	0,32	2,5	20	160
0,010	0,080	0,63	5,0	40	0,050	0,40	3,2	25	200
0,012;	0,100	0,80	6,3	50	0,063	0,50	4,0	32	250
0,016	0,125	1,00	8,0	63	0,080	0,63	5,0	40	520
0,020	0,160	1,25	10,0 .	80	0,100	0,80	6,3	50	400
0,025	0,20	1,60S	12,5	100					500*
				125	0,125	1,00	8,0	63	630
t)#032	0,25	2,0	16,0	160	0,160	1,25	10,0	80	800
W				200					1000
0,040	0,32	2,5	20	250	0,20	1,60	12,5	100	1250
w				320	0,25	2,0	16,0	125	1600
0,050	0,40	3,2	25	400					2000

Chropowatość powierzchni obrobionej ma najczęściej określoną kiensiko-wość zależną od sposobu obróbki. Charakter śladów obróbkowych i ich Kie: kowość tworzy tzw. strukturę stereometryczną powierzchni. Klasyfikację kie* runkowości struktury stereometrycznej powierzchni oraz sposób jej oznaczania podano w tablicy 4,3.

Od kształtu fali nierówności powierzchni zależy tzw. „nośność powierzci hi" lub powierzchniowy udział nośny N_p stanowiący stosunek pola po-. wierzchni nośnej na danej wysokości profilu do pola powierzchni nominalnej [4.8],

Dla powierzchni stereoreetrycznie anizotropowych L4.2] powierzchnia nośna jest proporcjonalna do tzw. długości nośnej profilu powierzchni L^. Takie uproszczenie pozwala na wykorzystanie profilogramu powierzchni (rys, 4.3a)do określenia liniowego udziału nośnego    na podstawie zależności: