John Smcafon ( 1756 ) - zauważył, żc zaprawy U7yd'unc z zastosowaniem
wapna wypalanego z surowca bogatego w substancje ilastą / glinę / mają lepsze własności.*
Przypisuje mu się wykrycie - wapna hydraulicznego.
James Parker ( 1760 ) - uzyskał paleni na spoiwo uzyskiwane w wyniku
z Nonhflcct prażenia margla, spoiwo nazwano - cementem
romaśsfcim
LJ Vicat ( 1818 ) - opracował metodę przyrządzania wapna
hydraulicznego przez wypalanie mieszaniny uzyskanej z przemiału na mokro kredy i gliny. Uznawany za prekursora wytwarzania cementu portłandzkiegio.
Józef Aspdtn (1824 ) - opatentował sposób produkcji spoiwa z mieszaniny wapienia i gliny. Użył po raz pierwszy nazwy -cement portlandzki. Uznawany za twórcę tego spoiwa / przez wielu badaczy i historyków nauki /.
Karol Johnson (1845) -dobra! prawidłowo proporcje gliny i wapnia, a także stosowa! korzystną wyższą temperaturę wypału mieszaniny.
Niektórzy historycy Jego uznają za twórcę cementu portlandzkiego.
Inni historycy i badacze uważają, że stosowanie wyższej temperatury wypału zawdzięczamy jednak Aspdinowi, który miał ją stosować w fabryce w Gateshhead. Johnson zastał stosowanie tej metody po Aspdinic w roku 1851, kiedy obiął kierowanie wytwórnią.
Karol Johnson (1872) - uzyskał patent na ulepszoną metodę produkcji cementu portlandzkiego
W Po luce stosowano wapno hydrauliczne;
• pr/.y budowie zaniku w Malborku,
• przy wykonaniu fundamentów fabryki w Tomaszowie Mazowieckim w 1824 r.
- przy budowie Koualu Augustowskiego w latach 1824- 1819 / pniaka wytwórni spoiwa wg technologii Vica(» ilultuluowana w pobliżu budowy /.