Palatolalia — wymowa wadliwa (dyslalia) z poszumem nosowym.
Patogeneza — geneza choroby; przyczyna choroby.
Patologia — nauka o ułomnościach, defektach i chorobach, ich przyczynach, objąwach, przebiegu i skutkach.
Pedolingwistyczny — odnoszący się do pedolingwistyki, nauki zajmującej się badaniem języka dziecka.
Profilaktyka — zapobieganie.
Reedukacja — ponowne nauczanie (np. mowy) osób, które daną umiejętność utraciły, bądź u których rozwój tej umiejętności odbiega od normy.
Reduplikacja — powtórzenie rdzenia, jego części łub sylaby wyrazu. f u
Rynofonia albo rynizm — nosowość, poszum nosowy w mowie.
Rynoialia — mówienie z poszumem nosowym. Rodzaje rynolalia otwarta, gdy działa przyczyna utrudniająca zamknięcie przejęcia z jamy ustnej do jamy nosowej; rynolalia zamknięta, gdy działa przyczyna utrudniająca swobodne przejście powietrza przez jamę nosową; rynolalia mieszana, gdy działają oba rodzaje przyczyn.
Suprasegmentajne symbole (prozodemy) - prozodyczne (muzyczne) elementy języka, realizowane w żywym słowie przez melodię, akcent i rytm.'
Sygnał — znak dwustronny, dla nadawcy i odbiorcy. Rodzaje sygnałów: apele i sygnały semantyczne.
Sygnał semantyczny — znak odsyłający odbiorcę do jakiegoś zjawiska otaczającegóv'ńSś świata. Rodzaje sygnałowi semantycznych: sytuacyjny (zmienny i stały), umotywowany = obraz akustyczny (naturalny i konwencjonalny), nieumotywowany; jednoklasowy
Zaburzenia mowy zw. z niewykształconymi sprawnościami perćępćyjnymi (procedurą logopedyczną jest pudownie kofnpetśniji językowej, komu-nikacyjń'ej’1 kulturowej). |
Zaburzenia mowy zw. z brakiem lub niedowładem sprawności realizacyjnych, przy zdobytych kompetencjach (procedurą logopedyczną jest usprawnianie realizacji różnych poziomów systemu komunikacyjnego. |
Zaburzenia zw. z rozpadem systemu komunikacyjnego (procedurą logopedyczną jest odbudowywanie wszystkich typów kompetencji i usprawnianie realizacji) |
głuchota i niedosłuch kompetencje nie wykształcają się w ogóle lub wykształcają się w stopniu nie wystarczającym do prawidłowej realizacji wypowiedzi (w zw. z niewłaściwie funkcjonującym słuchem fizycznym) |
a. zaburzenia realizacji fonemów: dysglosja (wynika z anomalii w budowie narządów artykulacyjnych) • y::: fswry&ęur&ąę'- |
- * afazja (zaburzenia ujawniające się w postaci pełnego lub częściowego rozpadu wszystkich typów kompetencji np. afazja sensoryczna i/lub zaburzeń sprawności realizacyjnych np. afazja motory czna |
alalia i jej stadium dyslalla kompetencje nie wykształcają się w ogóle lub wykształcają się w stopniu nie wystarczającym do prawidłowej realizacji wypowiedzi (w zw. z niewłaściwie funkcjonującym słuchem fonematycz-nym) |
b. zaburzenia realizacji ciągu fonicznego: mowa bezkrtaniowców (np. bezgłos), giełkot (wzmożone tempo realizacji ciągu fonicznego), jąkanie (zaburzenie płynności realizacji ciągu fonicznego, zaburzenie intonacji i akcentu) |
schizofazja (ujawnia się w postaci niespójnych wypowiedzi językowych |
oligofazja kompetencje nie wykształcają się w ogóle lub wykształcają się w stopniu nie wystarczającym do prawidłowej rejalizacji wypowiedzi (w zależności od stopnia niedorozwoju umysłowego) |
c. zaburzenia realizacji fonemów i ciągu fonicznego: anartria, dyzartria (niewłaściwa realizacja fonemów i zaburzona realizacja komponentów ciągu fonicznego tj. rytmu, natężenia dźwięku, tempa, intonacji i akcentowania |