scan0007 (3)

250

Z - impedancjs całkow ita obwodu * z, - liczba zwojów uzwojenia,

3 - czynny przekrój rdzenia,

l_t>- średnia długość' drogi strumienia magnetycznego, - przenikalność magnetyczna prób’ i, p - względna przenikalnośó magnetyc" w?ie ,

(j - przenikalność magnetyczna rdzenia.

■i

Ryś. 11.7. Zasada działania wzmacniacza magnetycznego

R - Jedzenie ierromagńebyesne, z ₁ - uzwc-jenia pierwotne, z^ - uzwojenia wtórne, Odb - odbiornik, i - prąd roboczy, i₃ - prąd sterujący, 0 - strumienia w rdzeniach, u,. - przemienne napięcia wtórne, - indukcyjneści uzwojeń pierwotnych

w Obwodzie

Wobec tego przy rozwartych uzwojeniach wtórnych popłynie prąd

_T U    ~J    _G_

^xc ~ s ■ kTfT~nr ~ v~u^{r r}

2 o y

gdyż Z₁ » Z_Q. Jest to prąd jałowy wzmacniacza.

Jeżeli przez uzwojenia wtórne popłynie prąd stały i^. o dostatecznie dużej wartości, spowoduje on nasycenie rdzenia, a wobec -cego prze-nikilrość jjl' bardzo znacznie zmaleje, zmaleje więc impedancja S₍ do tego stopnia, że będzie « Z_o» Popłynie wówczas prąd roboczy

(I2.5a)

powyższy wyidealizowany przebieg zjawisk pozwala ns stwierdzenie, że

prąd i^j ^w uzwojeniu sterującym (punkt pracy 3). 2rąd ten jest duży. Jeżeli rozważy się współczynnik wzmocnienia jako

operując dwoma skrajnymi stanami nasycenia rdzenia wywołanymi załączaniem i wyłączaniem prądu sterującego i_c, można uzyskiwać zmisny prądu I W obwodzie roboczym, odpowiadające stanowi załączenia i wyłączenia obwodu. Przy powoli wzrastającym prądzie sterującym każdej jego wartości odpowiada inny poziom nasycenia rdzenia, a więc inna wartość prądu przemiennego I. Zależność I = f(i_g) nazywa się charakterystyką wzmaoniacza. .Krzywa ta pokazana jest na rysunku 12.56 (krzywa k). Dla uzyskania wartości I, prądu roboczego musi wg tej krzywej popłynąć

(12.4)

's

to jest on w tym przypadki mały. Zwykle dąży się do tego, aby był on możliwie duży. Można go zwiększyć budując rdzenie ze specjalnych materiałów (pemaloy, mumetal, anizoperra i in.), co powoduje zwiększenie stromości charakterystyki, oraz 'wprowadzając dodatnie sprzężenie zwrotne. Istota sprzężenia zwrotnego polega na takiej konstrukcji wzmacniacza, aby przepływ prądu przemiennego I wytwarzał w rdzeniu dodatkowe domągnesowanie stałe, proporcjonalne do tego prądu, a równoważne przepływowi prądu sterującego o określonej wartości i_z> Wobec tego prąd sterujący i odpowiadający dowolnemu prądowi I może być pomniejszony o wartość i„ przez ten prąd I wytworzoną, do wartości 2

Z powyższych rozważań wynika, że sprzężenie zwrotne można scharakteryzować przechodzącą przez początek układu współrzędnych pro3tą c równaniu

(12.6)

gdzi₅ - współczynnik sprzężenia zwrotnego.