r.nnik Ustaw Nr 82 - 6S81 Poz. 537
11. Zawody lub specjalności, których nie można przyporządkować do konkretnych pozycji ujętych w klasyfikacji, należy klasyfikować pod pozycją „„.,90 .„gdzie indziej niesklasyfikowanrk znajdującą się na końcu wielu grup elementarnych.
12, Pracowników zatrudnionych na stanowisku mistrza (na ogól wymagane jest wykształcenie średniej klasyfikujemy w grupie wielkiej 3 Technicy i inny średni personel, zgodnie z profilem produkcji przedsiębiorstwa bądź wyuczonym zawodem. Osoby zatrudnione na stanowiskach brygadzistów (z reguły wykształcenie zasadnicze zawodowe) powinny być sklasyfikowane w grupie wielkiej 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy, w zależności od profilu produkcji przedsiębiorstwa lub wyuczonego zawodu.
Dla uproszczenia przyjęto w klasyfikacji tradycyjne nazwy zawodów rodzaju męskiego* zaś nazwy rodzaju żeńskiego stosowano tylko w niektórych zawodach, wyraźnie zdominowanych przez kobiety. Nie powinno to mieć wpływu na klasyfikowanie pracowników do określonych zawodów. Na świadectwach/zaświadezeniach potwierdzających nabycie kwalifikacji do pracy w określonych zawodach należy stosować nazwy zawodów występujące w klasyfikacji niezależnie od płci osoby, która uzyskała określone świadectwo/zaświadczenie. Na przykład kobieta, która zdobyła zawód fryzjera, na świadectwie powinna mieć podany zawód; fryzjer, a nie fryzjerka,
W przypadku niektórych zawodów podano dodatkowo w nawiasie często występujący na rynku pracy synonim lub odpowiednik.
Część zawodów ujętych w grupach wielkich od 3 do 8 oraz jeden zawód z grupy wielkiej 9 opatrzone są literą „S", co oznacza, że dany zawód, objęty jest kształceniem w7 systemie oświaty i występuje w Klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Poniżej zamieszczono zestawienie zawierające przyporządkowanie kodów zawodów z Klasyfikacji zawodów7 szkolnictwa zawodowego (KZSZ) kodom zawodów Klasyfikacji zawodów i specjalności (KZiS). Zestawienie zawiera 209 zawodów, w tym. jeden zawód, w którym kształcenie wygasa w 2012 roku.