skanuj50018

tująeą owe poszczególne nawarstwienia „geologiczne” znaków na-tożsamości i nadającą jej uniwersalny sens promujący ideę pań-frodowego jako wartości podstawowej. W tym też znaczeniu po-ię, że to nacjonalizm stwarzał, i stwarza obecnie, narody, a nie lie.

lennicy opcji postmodernistycznej w studiach etnicznych dokonu-iniczej rewizji powyższych poglądów. Dla nich naród to przede ńm pewna kulturowa konstrukcja, rodzaj zbioru artefaktów (te-tabytków materialnych itp.), tworzących historyczne formy dys-i _idei narodu” oraz wyznaczajcych pole dla etnicznej tożsamości Dości. O ile moderniści skupiają się na badaniu struktury oraz nej i politycznej determinacji bytu narodowego, o tyle postmo-i w centrum analizy sytuują kulturę oraz analizę konstrukcji sentacji tekstowych rządzących wyobrażeniami społecznymi: „Jebniesz zrozumieć znaczenie zjawisk narodowych, etnicznych czy th, musisz jedynie obnażyć ich kulturowe reprezentacje, wyob-i, dzięki którym ludzie prezentują innym cechy narodowej tożsa-[(ibidem, s. 9). Pojęcie narodu sprowadza się tutaj do „narracji” ta”, które muszą być obnażone, zinterpretowane i zdekonstruo-lależy pokazać podstawy, na jakich dana konstrukcja ideologiczna l zbudowana). To, co dla modernistów jawi się jako ciągłość dzie-i i wspólnota podstawowych wartości narodowych, ich krytykom mina „kartę dań”, na którą składają się symbolika, mity, język, ■ra piękna, oficjalna wykładnia historii. Jednoczący sens „naro-lubstancji” nadają tym różnym składnikom narodowego menu na-§ci, konstruując wizję całości nie istniejącej w takiej postaci w rze-tości. Jak powiada cytowany wcześniej Anderson — naród jest fcbtą imaginacyjną i efektem „drukowanego kapitalizmu”. Podobną ową fikcją jest także pojęcie jednostki jako zintegrowanej osobo-zakorzenionej w kulturze i przeżywającej swój indywidualny los (ób z góry ukierunkowany, zaplanowany i określony. Współczesne teństwo narodowe, składające się z jednostek luźniej usytuowali jego strukturze, bardziej „płynnych” i przemieszczających się, iejszym stopniu odwołuje się do „faktów naturalnych” w rodzaju I, rasy czy związków krwi. Stanowi ono w coraz większym stopniu kt kulturowy — jest efektem zbiorowej wyobraźni (zob. rozdz. ilizacja i nowa lokalność”).

Iną z cech współczesnego świata jest wzrastająca liczba wieloet-rch państw imigranckich, a tym samym zaznaczający się z całą problem wielokulturowości jako problem współistnienia odmien-irartości w ramach jednego organizmu państwowego. To właśnie ich krajach upowszechnia się wspomniane „gastronomiczne” pojmie narodu, które jest w istocie opowiedzeniem się za ponowoczes-izją stosunków etnicznych. Za ojczyznę wielokulturowości uważa tery kraje: Stany Zjednoczone, Kanadę, Australię i Nową Zelandię.

151