Skądże, Jezu miły

Skądże. Jezu miły

1.    Skądże. Jezu inily. ta głęboka Rana. Kiedyż Sercu Twemu ona jest zadana.

Czyjaż lęka. czyjaż siła Twoje Serce wskioś przebiła?

Dzieło to miłości, wina ludzkich złości.

2.    Gdy Cię miłość Twoja na świat sprowadziła, kiedy w nędzny żłóbek Ciebie porzuciła. Gdyś złożony był na sianku, już wtenczas, Boży Baranku.

Ranę w sercu miałeś, za ten świat cierpiałeś.

3.    Gdy przed oknitnikiem z Matką uciekałeś, kiedy na wygnaniu w Egipcie płakałeś.

Już miłości dziwna siła. Boskie Serce Twe zraniła.

Lecz nikt nie znal tego. wśród świata obcego.

4.    Gdy ciężko pracując, żyłeś w Nazarecie. Królu wiecznej chwały, wzgardzony na świecie. Już w Twym Sercu była rana. tylko Matka ukochana.

Twoją miłość znała, z Tobą wspólcierpiala.