Strefa styku wody i lądu stanowi bardzo cenny element środowiska przyrodniczego. W tej strefie obserwuje się największe bogactwo życia biologicznego. Szczególnie cenne są zbiorniki o zróżnicowanym nachyleniu brzegów i zmiennych głębokościach wody. Dlatego zmniejszanie liczby małych zbiorników wodnych powoduje zubożenie walorów przyrodniczych i ograniczenie biologicznej różnorodności.
Małe enklawy wodne stanowią siedliska dla wielu gatunków ryb, ptaków. Coraz częściej buduje się zbiorniki w celu odtworzenia naturalnych warunków, w tym mokradeł, które zostały zniszczone na skutek np. odwodnienia terenu. Kształt, wymiary, stosunki wodne uzależnione są od gatunków flory i fauny której zamierza się stworzyć odpowiednie warunki rozwoju.
W ostatnich latach obserwuje się nadmierne obniżenie zwierciadła wody na jeziorach i stawach naturalnych. W celu zwiększenia zasobów wodnych i poprawy warunków wilgotnościowych terenów przyległych możliwe jest podpiętrzenie wody przy zastosowaniu prostych konstrukcji inżynierskich np. zapory ziemnej.