1_
1.1. Ogólna charakterystyka prognozy elektroenergetycznej
Prognozowanie elektroenergetyczne polega na ustaleniu wartości zapotrzebowania na energię i moc elektryczną w przyszłości, przy czym oszacowanie to powinno być możliwie dokładne. Znajomość obciążeń w przyszłości stanowi podstawę do projektowania rozwoju sieci elektroenergetycznych. Specyfika obciążenia elektroenergetycznego sprawia, żc odrębnie traktuje się proces zapotrzebowania na moc i proces zapotrzebowania na energię elektryczną.
Złożoność problematyki prognostycznej zmusza do klasyfikacji stosowanych metod [63] ze względu na: wielkość badanej sieci,
— horyzont czasowy prognozy oraz zakres informacji wejściowych i wyjściowych,
— model matematyczny.
Analizy prognostyczne mogą dotyczyć zarówno zapotrzebowania pojedynczego odbiornika Jak i zespołu odbiorników, grup odbiorców, określonych obszarów oraz całej sieci.
Rozpatrywane horyzonty prognozy (wyprzedzenia czasowe) zależą od zakresu badanych wielkości i celu, któremu mają służyć uzyskane wyniki. W procesie planowania obciążeń i zużycia energii rozróżnia się trzy typy prognoz {[1], [63], [64], [107]):
1) krótkoterminowe (kilkugodzinne, dobowe, tygodniowe, roczne), które sporządza się dla potrzeb bieżącej eksploatacji sieci elektroenergetycznych i których dokładność musi być możliwie duża;
2) średnioterminowe (1-4-5 lal);
3) długoterminowe (powyżej 5 lat).
Prognozy średnio- i długoterminowe stanowią podstawę do opracowania koncepcji rozwoju sieci rozdzielczych. Im dalszy termin opracowanej prognozy obciążeń, tym jest ona mniej dokładna.