Strona 1

Ziarnica LP (paragranuloma)

jest stosunkowo rzadka (poniżej 5% przypadków choroby Hodgkina) dotyczy głównie młodych dorosłych osób

Szczególny obraz kliniczny, z powiększeniem nielicznych i z reguły powierzchownych grup węzłów chłonnych, zwykle bez zajęcia narządów pozawęzłowych

guzkowa konfiguracja nacieku ziarniczego (podtyp guzkowy - Nodular Lymphocyte

Predominance Hodgkin Disease - NLPHD); podtyp rozlany (Diffuse Lymphocyte

Predominance Hodgkin Disease) jest niezwykle rzadki;

sporadycznie tylko stwierdza się „diagnostyczne” komórki RS;

gro komórek nowotworowych to komórki L&H, nierzadko dość liczne;

tło złożone niemal wyłącznie z limfocytów, ewentualnie z domieszką histiocytów,

przy niemal zupełnym braku granulocytów czy komórek plazmatycznych;

Immunofenotyp z jednej strony wskazuje jednoznacznie na pochodzenie komórek

nowotworowych z linii B (silne CD20+, CD79a+, LCA+), z drugiej zaś komórki nie

wykazują markerów dodatnich w ziarnicy klasycznej (CD30-, CD15-);

antygen nabłonkowo-błonowy (EMA) jest zwykle dodatni, podczas gdy ziarnica

klasyczna jest na ogół EMA-;

Brak związku z infekcją EBV;

przebieg odznacza się długotrwałymi przeżyciami; pacjenci z nieleczoną „klasyczną” ziarnicą zwykle przeżywali kilka miesięcy, podczas gdy nieleczoną ziarnica LP umożliwia przeżycie wieloletnie

bardzo dobrą odpowiedź na leczenie, lecz w części przypadków z tendencjami do wznów;

niewielka (około 5-10% przypadków) tendencja do rozwoju chłoniaków nieziarniczych o wysokim stopniu złośliwości