SWScan00049

Y

Krajowe Centrum Informacji Toksykologicznej

■    l rr *2

Łódź

it C*    '^f- JCCSnC UJ -i.

186    MORFINA

NR CAS: 57-27-2 NR RTECS: OC7875000

SYNONIMY: Algedol: Anamorph; Anpec; Astramorph; Capros; (Jontalgin; Dimorf, Dolcontin; Doloral; Doltard; Durałgin; Duramorph; Duraphine; Duromorph; Epimor, Epimorph; Gargamorphia; Intumorph:

Kapanol; Loceptin; Meconium; M-Eslon; M-long; Morapid; Morfin; Morphin; Morphine hydrochloride; Morphine sulphatc; Morphini hydrochioridum; Morphinum hydrochloricum: Morphinum sulfuricum: Morphitec; Morphium; Mortsel; MOS; Moscontin; Mos SR; MS Contin; MSI; MSR; MST; MST Continus; Mundiol; Nepenthe: Ohlioser; Oramorph; Ospalivina; Relipain; RMS; Roxanol; Sevredol; Skenan; SRM-Rhotard; Statex: Thebamettcn: Vendal

i\azwy potoczne (uliczne): Brązowa heroina; Brown heroin: Cube juice: Drcamer; Hard stuff; Hocus; Maja: Majka; Miss Emma; Ms Emma: Monkey; Morf; Morfeusz; Morph: Morphia: Morpho; Siostra: Unkie SKŁADNIKI:

(5cx,6a)-7.8-didehydro-4.5-epoksy-17-metylomorfinano-3,6-<iiol lub chlorowodorek lub siarczan POSTAĆ: in substantia - proszek lub krystaliczne igiełki;

użytkowa - tabletki 10 mg, 20 mg, 30 mg, 60 mg, 100 mg, 200 mg (siarczan); kapsułki 10 mg, 30 mg, 60 mg, 100 mg, 200 mg (siarczan); ampułki 10 mg w 1 ml. 20 mg w 1 ml. 20 mg w 1 ml, 100 mg w 5 ml. 100 mg w 10 ml. 200 mg w 20 ml; czopki 10 mg, 20 mg, 30 mg, 60 mg BARWA: biały (proszek)

ROZPUSZCZALNOŚĆ: siarczan: rozpuszczalny w wodzie, glicerolu, słabo rozpuszczalny w etanolu, nierozpuszczalny w chloroformie i eterze.

INNE WŁASNOŚCI FIZYKO-CHEMICZNE:

temperatura topnienia 254-256°C (1 atm.); współczynnik podziału oktanol/woda (log) 0.76 ZASTOSOWANIE: lek - alkaloid opium - narkotyk o silnym działaniu przeciwbólowym.

TOKSYCZNOŚĆ:

Drogi wchłaniania: przewód pokarmowy, pozajelitowa Biodostępność po podaniu doustnym 25-75 %

Minimalne stężenie analgetyczne w osoczu 16-25 ng/ml Stężenie toksyczne w osoczu powyżej 200 ng/ml Okres półtrwania Tl/2 1.9-4 godz Objętość dystrybucji Vd 3-41/kg Wiąże się z białkami w 35 %

Metabolizuje w wątrobie poprzez O-metylację do kodeiny i N-dcmetylację do normorfiny. Morfina i jej metabolity sprzęgane są z kwasem glukuronowym i wydalane drogą nerek. Jedynie 7-10 % wydala się z żółcią. Do zmiany metabolizmu dochodzi dopiero w ciężkiej niewydolności wątroby, natomiast nawet niewielkiego stopnia niewydolność nerek prowadzi do nagromadzenia się jej aktywnych metabolitów.

Morfina szybko przenika przez barierę łożyska i do mleka matki.

Mechanizm działania:

Silny środek przeciwbólowy z grupy czystych agonistów receptorów opioidowych.

Wykazuje działanie uspokajające i przeciwlękowe. Poprawia samopoczucie, może działać cuforyzująco. Działa depresyjnie na ośrodek oddechowy i naczynioruchowy. Pobudza ośrodek nerwu błędnego i wymiotny. Powoduje uwolnienie histaminy i hormonu antydiuretycznego. Działa kurcząco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych.

Interakcje:

Nasila działanie innych opioidów. leków uspokajających, nasennych, psychotropowych, inhibitorów MAO i etanolu. Środki zakwaszające zwiększają wydalanie morfiny osłabiając jej działanie. Środki alkalizujące zwiększają resorbeję zwrotną morfiny i zwiększają siłę działania.

Uwaga: tolerancja na opioidy znacząco wzrasta u ludzi długotrwale stosujących preparaty z grupy morfiny i narkotyków o podobnym działaniu Objawy działania toksycznego:

CUN - uspokojenie, zniesienie czucia bólu, hamowanie odruchu kaszlowego, senność, bóle i zawroty głowy, zaburzenia świadomości (euforia lub dysforia u ludzi starszych, splątanie, objawy psychotyczne), śpiączka, możliwość hipotermii i szczególnie u dzieci możliwość wystąpienia drgawek, zniesienie odruchów, porażenie ośrodka oddechowego

75