ci*«5 pod wzgjędea ikładnlcwym pdnią cne funkcje hardzo tótne. Fortunatów ctaswal aa przykład rćtaioę między zpijaikiemaprryimkiem za opartą aa zna-weaiu 1 nlezertawialną z tóJnicaml gramatycznymi między idazazai wyrtzćw p*ł=y«i, wyróżnionymi ^siatalłj. Pochodziło to * mflcząoego załoieaia, u rdtałjo gramatyczne słudzy wyrazami ią różnicami ató-rtologicznymi - wyraf-al* w takim w-ntic mówi bowiem Fortunatów o gramatycznych klazach wyrazów.
Tyu>czał«n Matmy nie mająca form fWuyjoyoh sotaa pokłazyfikowad, operując kryteriami zkładaiowymi. Spośród wzzyztkieh innych wyodrębniają nę ta ickaemy, których formy tą używane wyłączało zamodzSdaie, ais wchodząc w tkład zdania (HEJ, AHA). Ince dzielą Uę aa takie, których formy mają jodynie funkcję łączącą inno tłowa tekztowo, w opozycji do takich, których formy mają funkcję ale łączącą, a więc mogą ztanowić samodzielne człony «yn-taktyczao (TAJŚ, DZIŚ). Lokzemy, których formy pełnią funkcję łączącą, dzidą cię na takie, których forma wymaga połączenia t formą wyrazową o określonej wartości przypadka, 1 takie, które tej właznofd ale mają. Nie da clę zaprzeczyć, te to właśnie jezt podstawa wyróżnienia prtyimków i spójników w językach mających kategorię gramatyczną przypadka.
*
S. KLASYFIKACJA
Z.l. WYKRES
Omówioną klazyfikację Ickiemfiw poUkich można przedztawió za pomocą następującego wykrezu:
DWU tf ORZ T)B OV