van�r Leeuw Słowo święte i uświęcające2

§ 58. ŚWIĘTE SŁOWO

H. Frick, Ideogramm, Mythologie und das Won, „Marburger Theologische Studien”, 3, 1931. V. Larock, Essai sur la valeur sacree et la valeur sociale des ńóms des personnes dans les societes inferieures, RHR, 101. 1930. G. van der Leeuw, We gen en g ren zen. Studie over de verhouding van religie en kunst, ²1948. H. W. Obbink, De magische beteekenis van den naani, 1925. A. J. Portengen, De oudgermaansche dichtertaal in haar ethnologisch werband, 1915. J. H. GUntert. Von den Sprachen der Gtter und Geistet; 1921. G. Mensching, Das heilige Won. 1937.

1. „Nie mogę słowa cenić tak wysoko”, mówi Faust i stawia na jego miejscu czyn. Nie wie, że w ten sposób nie zastępuje niczego, lecz tylko inaczej tłumaczy greckie słowo logos. Świat pierwotny i antyczny, w ogóle świat religijny, nie wie, co to puste słowa, words, words\ nigdy nie mówi: „dość już słów, przystąpmy wreszcie do czynu", a tęsknota, by nigdy już nie „grzebać” się w słowach, jest mu obca. Nie bierze się to z mniejszego poczucia realności świata; przeciwnie; to my sztucznie uczyniliśmy słowa pustymi, poniżyliśmy je sprowadzając do rzędu przedmiotów²⁴⁰.

Ale kiedy tylko zaczynamy rzeczywiście żyć (zamiast zajmować się naukową abstrakcją), wiemy znów, że słowo ma życie i moc, i to moc bardzo