WSiP5a

35

PODSTAWY BAZ DANYCH

Podczas wyznaczania zależności funkcyjnych należy brać pod uwagę nie tylko jedną określoną wartość, którą przyjął ustalony atrybut w danej krotce (w pewnej jednostce czasu), ale zbiór wszystkich możliwych wartości, jakie może przyjąć atrybut także w przyszłości. Zależność funkcyjna jest wyznaczana przez zawartość bazy danych (wartości w tabelach), a nie przez schemat (np. układ tabel).

Podczas wyznaczania zależności funkcyjnych pomocne jest również określenie przeznaczenia atrybutów. Przeznaczeniem numerów w dzienniku jest jednoznaczne zidentyfikowanie ucznia. Rubryka imię i nazwisko stworzona jest po to, by przechowywać zbiór imion i nazwisk oraz przyporządkować im określony numer. W powyższym przykładzie, w którym dwóch uczniów miało takie samo imię i nazwisko, nie jesteśmy w stanie wyznaczyć ucznia za pomocą imienia i nazwiska, a jedynie przez numer. W pierwszej tabeli związek numer-uczeń miał charakter jeden do jednego, gdyż jednemu uczniowi (każdemu imieniu i nazwisku) przypadał jeden numer w dzienniku. W drugim wariancie związek uczniowie-numery może mieć postać jeden do wielu. Zajdzie taka możliwość, gdyż w przypadku wystąpienia kilku osób o tym samym imieniu i nazwisku, reprezentowanych przez jedną wartość kolumny B (powtarzającą się w kolejnych krotkach), odpowiadać będą funkcyjne odpowiedniki w postaci różnych numerów (wartości) atrybutu A.

Zależności funkcyjne mogą być określane mianem trywialnych, gdy ich prawa strona jest podzbiorem lewej. Zależności trywialne nie wnoszą żadnych informacji o więzach integralności dotyczących wartości atrybutów.

Zależności funkcyjne trywialne bardzo rzadko mieszczą się w obszarze zainteresowania podczas projektowania relacyjnych baz danych i znacznie częściej jesteśmy zmuszeni do analizowania zależności nietrywialnych. Przykładem takiej zależności jest pełna zależność funkcyjna.