5. I lt-ki ywniMt u ipiHwirdllwu1
Wreszcie, niekt贸rzy kiylycy s;| /dania, 偶e o ub贸stwie nale偶y my艣le膰 w katego-riaeh wzgl臋dnych, a nie absolutnycli Wskazuj膮 oni, ze ludzie na dole drabiny dochod贸w, powiedzmy, dolne 5r禄. I(lri lub 20*3 spo艂ecze艅stwa, s膮 biedni tylko w po r贸wnaniu t wszystkimi pozostnlymi obywatelami. Najw艂a艣ciwszym podej艣ciem jest traktowanie ub贸stwa jako skrajnej formy nier贸wno艣ci.
Dla wielu ten ostatni pogl膮d jest zbyt radykalny. Obawiaj膮 si臋 oni, ze tego dzaju relatywizm mo偶e os艂abi膰 moralny nakaz zwalczania ub贸stwa Istnieje szerokie Spo艂eczne poparcie dla wysi艂k贸w zmierzaj膮cych do zapewnienia wszystkim obywatelom pewnego podstawowego standardu wy偶ywienia mieszkania, ubrania i opieki lekarskiej, nawet je艣li spos贸b zdefiniowania lego standardu wywo艂uje kontrowersje.
W 1995 r. autorzy raportu przygotowanego pod auspicjami Narodowej Akademii Nauk [National Academy ol Sciences) zaproponowali daleko id膮ce zmiany sposobu pomiaru zakresu wyst臋powania ub贸stwa. O ile uwzgl臋dnienie pozapicrueznych dochod贸w nic napotka艂o sprzeciw贸w, o tyle trudne problemy zwi膮zane z konieczno艣ci膮 uwzgl臋dnienia wydatk贸w na ochron臋 zdrowia nie /usta艂y i Jlrwrr rozwi膮zane. Czy doch贸d ubogiej i chorej osoby, kt贸ra otrzyma艂a 150 000 dolar贸w na prze-szczep nerki, powinien zosta膰 powi臋kszony o t臋 kwot臋? Je艣li tak. to oznaczafc贸y to. 偶e osoba ta nale偶y obecnie do g贸rnej grupy dochodowej. W oponie zaproponowano metod臋 aktualizacji granicy ub贸stwa, kt贸ra daleko wykracza艂a pna prost膮 korekt臋 wynikaj膮c膮 z inflacji. Jednak propozycja ta nie obejmowa艂a podnoszecis progu ub贸stwa proporcjonalnie do wzrostu 艣rednich dochod贸w, kt贸re to rozwi膮zanie ozaa-czaloby uznanie ub贸stwa za zjawisko o wy艂膮cznie wzgl臋dnym charakterze. Nawet taka kompromisowa propozycja napotka艂a jednak silny op贸r ze strony jednego z uczestnik贸w zorganizowanej przez Akademi臋 dyskusji panelowej.
殴r贸d艂o J. h, Allen i M C. Simni\ h o Aw Yanbock \eeded to Mnaar r-.鈻> v鈥.- ta HM. k Mmunna hhrrn A New Approach, National Academy o! Scktrcc艣 ^ ? 鈻. Iflk
Dysponujemy teraz podstawowymi narz臋dziami do opisu wybor贸w, przed kt贸rymi stoi spo艂ecze艅stwo w tych trudnych przypadkach, kiedy skutki realizacji danego projektu nie maj膮 charakteru korzy艣ci w rozumieniu Pareta. istniej膮 trzy sposoby radzenia sobie z rym problemem, kt贸re b臋dziemy nazywali metod膮 opart膮 na zasadzie kompensacji, metod膮 Odwo艂uj膮c膮 si臋 do zamienno艣ci miernik贸w i metod膮 na偶onych korzy艣ci.
Metoda oparta na zasadzie kompensacji _ 1 A鈥攐dy ca艂kowito gotowo艣膰 do zap艂aty przewy偶-