(36)

ZESZYT B 18 |

_x W każdym ciele dwa nieskończone szeregi rozciągi^ jeden - dotykalnej, drugi - widzialnej.    ^ ^9Cl!

+ Wszystkie rzeczy widziane przez ślepca, który odzyskaj wzrok i ogląda je po raz pierwszy, (znajdowałyby się] w jednym punkcie.

6

6

6

6

S

k Nieznajomość szkieł przywiodła ludzi do uznania, że rozciągłość istnieje w ciałach.

Pożytecznie jest kontemplować hottteomoFy /homogeniczne części materii/.

Jeśli rozciągłość istnieje w materii, zmienia swój stosunek względem minimum i/isibile, które wydaje się stałe.

Kwestia: czy tn. v. jest stałe?

Każda cząstka materii, jeśli (jest) rozciągła, musi być nieskończenie rozciągla/lub zawierać nieskończony szereg rozciągłości/.

¹M fNawetJ gdyby przyznać, iż świat składa się z materii, to s umysł nadaje mu piękno i proporcję.

jXi To, co powiedziałem, dowodzi jedynie, że nigdy i u niko- 6 go nie istnieje żadna proporcja pomiędzy calem widzialnym a calem dostępnym dotykiem v. g.

[folio n lj

jX> Rozciągłości: widzialna i dotykalna są heterogeniczne, ? albowiem nie mają żadnej wspólnej miary; a także dla-fetfo. że ich naiDrostsze, składowe części czy też elemen-

_ty. mianowicie punctum uisibilc i tangibile. są gatunkowo różne. Nb. wydaje się, że to pierwsze nie jest wcale

żadną dobrą racją.

_N immaterialność tłumaczy spoistość ciał. czy raczej po- 7t

woduje, żc sam spór wygasa.

* Nasza idea /którą określamy mianem/ „rozciągłości”⁰ 72 żadną miarą nic może być nieskończona, tj. ani nieskończenie mała. ani nieskończenie wielka.

♦ Największą możliwą rozciągłość widzi się pod kątem. 73 który musi mieć mniej niż 180 stopni; jego ramiona wychodzą z końców rozciągłości.

£ <r

(Nawet] dopuściwszy istnienie poza umysłem rozciąg- 74 łych. masywnych etc. substancji, niemożliwe, aby umysł poznawał je lub postrzegał. Albowiem umysł, nawet wedle materialistów, spostrzega jedynie impresje odciśnięte w swym mózgu czy raczej idee towarzyszące tym impresjom.

X Jedność irt abstracto nie jest w ogóle podzielna, jest bo- 75 wiem jakby punktem /lub za Barrowem w ogóle niczym/; itt concreto nie jest ona podzielna ad infinitum, nie ma bowiem takiej idei, którą można by pomniejszać ad in-

fi ni tum.

M Każdy przedmiot może posiadać w danej chwili tylko 76 ¹ jedną konkretną jakość z każdego rodzaju jakości pierwotnych, Locke, ks. IV, rozdz. 3, § 15“.