P1 - p
P2 • {<1.5.a) . <5.1.•> . <3.2.b> . <3,3,c>} .
P3 -{<1.2.4.d> . <2,3,5,e) . <l,2,3.f> . <2,3,1,f>.
<3.1.2. f> , <1.3.2.f> . <3,2,1, f) , <2,1,3.f> .
<1.2.3.k> . <3,2.1,k)} .
Przedstawiony hiporgraf aoie być zapiaea następujęcej struktury aodelowanego obiektu ,
S - <X. {Rj. r2. R3.R4)> l m • «
Rx - {<1.5> . <5,1> . <3,2) . <3,3>} .
R2 - |<1.2,4> , <2,3,5> . <1,2,3> . <2.3.1> ,
<3,1,2) . <1,3,2) . <3.2,1) , <2.1.3)} .
Ra - {<1.2.3) . <3.2,1)} .
przy założeniu, Zs z punktu widzenia celu modelowania, nic bę-dzle potrzeby odróżniania elementów relacji w następujących podzbiorach poszczególnych relacji
a a {<1,5) , <5,1>} (w relacji Rx) .
f ł {<1,2,3) . <2.3,1) . <3.1.2) .
<1,3,2) . <3,2,1) . <2,1,3)} (w relacji R2) . k s {<1.2.3) . <3,2,1)} (w relacji RA).
Przedstawiony hipergraf ma hipergołęzie dwu-, trój- i cztero -członowe.
ftyróznlay, analogicznie jak dla grafów, naetępujęce rodzaje hipergałęzii
Hiperkrewędzię będziemy nazywać kaldę tekę hlpergałęZ u£U. dla której prawdziwa jest naotępujęca implikacja
1 wszyotkle okłódowo wektora x °C różne.
Hlperłuklea będziemy nazywać każdy tekę hlpor-gałyż, co najmniej dwuczłonowy u CU, dla której
|{x CR » <X. u> C P}| - 1
1 wazyetkia okładowe wektora x ey różna.
Hlperpętly będziemy nazywać każdy taky hlper -golyi,. co najmniej dwuczłonowy u 6 U. dla któraj
V {[<x.u>€p] A [x ■ <x,x.....x>]}
Mogy być hlporpętle dwu- trój- 1 więcej członowe.
Interpretacja hiperpętll k-członowej może być nyetępujyca :Niech elementy xCX aejy aena wyróżnionych operacji, a hipergołęzie oene zadań, których wykononle wymaga użycia ciygu określonych operacji. Można wyobrazić ooble zadanlo wymagojyce kllkakrot -nago wykononle tej eemej operacji.
Podzloł hiporgałęzl na rodzaje przedotawla ryo.2.1.
Hiperpatyie
Hiperkronędrie Hiperluki
Hiperpętlc
Inne
Rye.2.1
Hlpergraf z przykładu 2.1 ma naetępujęce hlpergałęzlei
a - dwuczłonowa hiperkrawędż;
f - trójczłonowa hiperkrawędż;
b - dwuczłonowy hlperłuk;
d,e - trójczłonowa hlperłukl;
g,h - czteroczłonowe hlperłukl;
25