0000019(1) 2

238 A7\7/YJ! R.\Pi_ą

Wykonanie obustronnych pomiarów długości odcinkowych kończyn pozwala na wykrycie ewentualnych skróceń poszczególnych kości, natomiast porównanie pomiarów długości względnych i bezwzględnych umożliwia określenie czy ich ewentualne różnice wynikają z dysfunkcji (np. zwichnięć) stawów bliź. szych czy pośrednich. W przypadku równych długości bezwzględnych i nierównych długości względnych kończyn górnych można rozpoznać zwichnięcie stawu ramiennego (przy skróceniu długości względnej będzie to zwichnięcie podkrucze lub podgrzebicniowc, przy zwiększeniu długości względnej rozpoznać można zwichnięcie pachowe). Przyczyną różnic w długościach bezwzględnych jak i względnych są najprawdopodobniej różnego typu zwichnięcia stawu łokciowego.

W niektórych przypadkach można dokonać również pomiarów orientacyjnych, porównawczych, prowadzonych bez użycia taśmy centymetrowej. Bada-

Tabela 14. Pomiary obwodów kończyn górnych (pomiarów należy zawsze dokonywać po obu stronach, zaczynane - o ile to możliwe od strony .zdrowej")

Nazwa pomiaru		pozycja wyjściowa/punkt początkowy i końcowy pomiaru	uwagi
Ki (ramienny pierwszy)	k r ó t k i	stojąca lub siedząca przednia krawędź dołu pachowego - brzeg przykręgosłupo-wy łopatki	pomiar masy mięśnia naramiennego. sposób ten jest bardziej obiektywny, numo iż nie rozpoczyna się go od punktu kostnego
	d ł u ę i	stojąca lub siedząca wcięcie szyjne rękojeści mostka brzeg przykręgosłupowy łopatki	pomiar masy mięśnia naramiennego; uzyskany wynik może być niedokładny w przypadku zmian w obrębie obojczyka oraz stawów: moslkowo-obojczykowcgo lub barkówo-obojczykow ego
R; tramienny drugi)		stojąca lub siedząca obwód ramienia w najgrubszym miejscu	pomiar masy mięśni: dwugłowego i trójgłowego ramienia; po znalezieniu największego obwodu należy zaznaczyć jego odległość od wyrostku łokciowego, przy badaniu obwodu drugiej kończyny należy na nią najpierw przenieś zaznaczoną odległość a dopiero potem dokonać pomiaru —i
L (łokciowy)		stojąca lub siedząca przez wyrostek łokciowy i nad- kłvkcie kości ramicnncj	pomiar obwodu (objętości) stawu łokciowego
P, (przedramienia pierwszy)		stojąca lub siedząca obwód przedramienia w najgrubszym miejscu	pomiar masy mięśni: zginaczy i prostowników St. nadgarsikowo-poinicniowcgo; po znalezieniu n^ai‘ większego obwodu należy zaznaczyć jego odległo# od wyrostka łokciowego, przy badaniu obwodu drugiej kończyny należy na nią najple** przenieść zaznaczoną odległość a dopiero poteU* dokonać pomiaru Ą
Pi (przedramienia _		stojąca lub siedząca przez wyrostki ryleowatc kości przedramienia	pomiar obwodu (objętości) stawu nadgarstkoWO-promieniowego

_nj_cni orientacyjnym można posłużyć się jedynie przy ocenie długości poszczc-^Inych odcinków kończyny górnej.

3.2.2.3. Szczegółowa metodyka badan i normy wybranych zakresów ruchów stawów obręczy kończyn górnych i kończyny górnej

Stawy części wolnej kończyny górnej

I. Wznos kończyny górnej przodem przez zgięcie (Wzp)¹.

Pozycja wyjściowa - siad z tułowiem wyprostowanym. Ramię po stronic badanej swobodnie zwieszone. Stabilizacja tułowia przez podparcie pleców na możliwie dużej powierzchni. Oś kątomierza zgodna z osią poprzeczną stawu ramiennego przyłożona w okolicy guzka większego. Skala kątomierza skierowana w przód, oba ramiona ułożone wzdłuż osi długiej ramienia celują na nad-kłykieć boczny kości ramiennej (ryc. 172a). Podczas badania ruchome ramię goniometru porusza się razem z odpowiednim odcinkiem kończyny górnej. Ramię nieruchome kątomierza pozostaje w pozycji wyjściowej (ryc. 172b).

^yc '⁷2a Pożycia wyjściowa do badania ruchu Ryc. 172b Badanie zakresu ruchu wznosu prawej wznosu kończyny górnej przez zgięcie    kończyny górnej przez zgięcie. Badany jest czynny

zakres ruchu.

1

W/p _ symbol do zapisu w dokumentacji mchu wznosu ramienia przodem. Stosowane znaki będą w- tej formie podawane przy opisie badań w kolejnych mchach.